Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
|
Początek
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Chwała Tobie Panie, Królu wiecznej chwały.
|
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Non sit vobis vanum mane súrgere ante lucem: * Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Ant. Non sit vobis vanum mane súrgere ante lucem: * Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Non sit vobis vanum mane súrgere ante lucem: * Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Non sit vobis vanum mane súrgere ante lucem: * Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Non sit vobis vanum mane súrgere ante lucem: * Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Ant. Non sit vobis vanum mane súrgere ante lucem: * Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
|
Wezwanie {Antyfona z Psałterza według okresu}
Ant. Niech wam nie będzie na marne wstawianie przed światłem * Bo obiecał Pan koronę czuwającym.
Ant. Niech wam nie będzie na marne wstawianie przed światłem * Bo obiecał Pan koronę czuwającym.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Niech wam nie będzie na marne wstawianie przed światłem * Bo obiecał Pan koronę czuwającym.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Bo obiecał Pan koronę czuwającym.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Niech wam nie będzie na marne wstawianie przed światłem * Bo obiecał Pan koronę czuwającym.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Bo obiecał Pan koronę czuwającym.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Niech wam nie będzie na marne wstawianie przed światłem * Bo obiecał Pan koronę czuwającym.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Bo obiecał Pan koronę czuwającym.
Ant. Niech wam nie będzie na marne wstawianie przed światłem * Bo obiecał Pan koronę czuwającym.
|
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Ex more docti mýstico
Servémus hoc jejúnium,
Deno diérum círculo
Ducto quater notíssimo.
Lex et prophétæ prímitus
Hoc prætulérunt, póstmodum
Christus sacrávit, ómnium
Rex atque factor témporum.
Utámur ergo párcius
Verbis, cibis et pótibus,
Somno, jocis, et árctius
Perstémus in custódia.
Vitémus autem nóxia,
Quæ súbruunt mentes vagas:
Nullúmque demus cállidi
Hostis locum tyránnidi.
Flectámus iram víndicem,
Plorémus ante Júdicem,
Clamémus ore súpplici,
Dicámus omnes cérnui:
Nostris malis offéndimus
Tuam, Deus, cleméntiam:
Effúnde nobis désuper,
Remíssor, indulgéntiam.
Meménto quod sumus tui,
Licet cadúci, plásmatis:
Ne des honórem nóminis
Tui, precámur, álteri.
Laxa malum, quod fécimus,
Auge bonum, quod póscimus:
Placére quo tandem tibi
Possímus hic, et pérpetim.
Præsta, beáta Trínitas,
Concéde, simplex Únitas,
Ut fructuósa sint tuis
Jejuniórum múnera.
Amen.
|
Hymn {z Psałterza według okresu}
Zwyczajem mistycznym pouczeni,
Zachowujmy ten post,
W okresie przebiegającym
Czterokrotnie po dziesięć dni.
Najpierw uprzedzili go Prawo i Prorocy,
Potem uświęcił Chrystus,
Król i Sprawca
Wszystkich czasów.
Używajmy zatem umiarkowaniej
Słów, pokarmów i napojów,
Snu, żartów i ściślej
Trwajmy w czujności.
Unikajmy jednak grzechów,
Które gubią dusze chwiejne,
Nie dawajmy żadnego miejsca
Przemocy wroga przebiegłego.
Przejednajmy gniew karzący,
Płaczmy przed Sędzią,
Wołajmy kornemi usty,
Wszyscy upadłszy:
Złośćmi naszemi, Boże
Obraziliśmy Twoją dobrotliwość:
Wylej na nas z wysokości,
Wybaczający, zmiłowanie.
Pomnij, żeśmy twojem,
Niestałem wprawdzie, stworzeniem:
Nie daj czci imienia twego,
Prosimy, innemu.
Odpuść nieprawośc, którą popełniliśmy,
Przymnóż dobra, o które prosimy,
Abyśmy w końcu jednak mogli
Podobać się Tobie tutaj i na zawsze.
Spraw, błogosławiona Trójco,
dozwól, istotna Jedności:
By obowiązek postu
Był sługom twoim owocny.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. In Deo salutáre meum.
Psalmus 61 [1]
61:2 Nonne Deo subjécta erit ánima mea? * ab ipso enim salutáre meum.
61:3 Nam et ipse Deus meus, et salutáris meus: * suscéptor meus, non movébor ámplius.
61:4 Quoúsque irrúitis in hóminem? * interfícitis univérsi vos: tamquam paríeti inclináto et macériæ depúlsæ?
61:5 Verúmtamen prétium meum cogitavérunt repéllere, cucúrri in siti: * ore suo benedicébant, et corde suo maledicébant.
61:6 Verúmtamen Deo subjécta esto, ánima mea: * quóniam ab ipso patiéntia mea.
61:7 Quia ipse Deus meus, et salvátor meus: * adjútor meus, non emigrábo.
61:8 In Deo salutáre meum, et glória mea: * Deus auxílii mei, et spes mea in Deo est.
61:9 Speráte in eo omnis congregátio pópuli, effúndite coram illo corda vestra: * Deus adjútor noster in ætérnum.
61:10 Verúmtamen vani fílii hóminum, mendáces fílii hóminum in statéris: * ut decípiant ipsi de vanitáte in idípsum.
61:11 Nolíte speráre in iniquitáte, et rapínas nolíte concupíscere: * divítiæ si áffluant, nolíte cor appónere.
61:12 Semel locútus est Deus, duo hæc audívi, quia potéstas Dei est, et tibi, Dómine, misericórdia: * quia tu reddes unicuíque juxta ópera sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In Deo salutáre meum et glória mea: et spes mea in Deo est.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony z Psałterza według okresu}
Nokturn I.
Ant. W Bogu zbawienie moje.
Psalm 61 [1]
61:2 Izali Bogu nie będzie poddana dusza moja? * bo od niego zbawienie moje.
61:3 Bo i on Bóg mój, i zbawiciel mój: * nie zachwieję się więcéj.
61:4 Dokądże nacieracie na człowieka? * zabijacie wy wszyscy: jakoby ściana była pochylona i płot wywrócony?
61:5 Zaprawdę poczciwość moję myślili oddalić, biegałem z pragnieniem: * usty swemi błogosławili, a sercem swem złorzeczyli.
61:6 Wszakże, duszo moja, Bogu bądź poddana: * boć od niego cierpliwość moja.
61:7 Bo on Bóg mój i zbawiciel mój: * pomocnik mój, nie wyprowadzę się.
61:8 W Bogu zbawienie moje i chwała moja: * Bóg pomocy mojéj, i nadzieja moja jest w Bogu.
61:9 Miejcie nadzieję w nim wszelkie zgromadzenie ludzi, wylewajcie przed nim serca wasze: * Bóg pomocnik nasz na wieki.
61:10 Zaprawdę omylni są synowie człowieczy, kłamliwi synowie ludzcy w wagach: * aby oszukiwali sami z marności spólnie.
61:11 Nie miejcie nadzieje w nieprawości, i drapiestwa nie pożądajcie: * jeźli wam przybędzie majętności, nie przykładajcież serca.
61:12 Raz rzekł Bóg, temem dwie rzeczy słyszał, iż moc jest Boża, a tobie, Panie, miłosierdzie: * bo ty oddasz każdemu według uczynków jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. W Bogu zbawienie moje i chwała moja: i nadzieja moja jest w Bogu.
|
Ant. Vidéte ópera Dómini.
Psalmus 65(1-12) [2]
65:1 Jubiláte Deo, omnis terra, psalmum dícite nómini ejus: * date glóriam laudi ejus.
65:3 Dícite Deo: Quam terribília sunt ópera tua, Dómine! * in multitúdine virtútis tuæ mentiéntur tibi inimíci tui.
65:4 Omnis terra adóret te, et psallat tibi: * psalmum dicat nómini tuo.
65:5 Veníte, et vidéte ópera Dei: * terríbilis in consíliis super fílios hóminum.
65:6 Qui convértit mare in áridam, in flúmine pertransíbunt pede: * ibi lætábimur in ipso.
65:7 Qui dominátur in virtúte sua in ætérnum, óculi ejus super gentes respíciunt: * qui exásperant non exalténtur in semetípsis.
65:8 Benedícite, gentes, Deum nostrum: * et audítam fácite vocem laudis ejus,
65:9 Qui pósuit ánimam meam ad vitam: * et non dedit in commotiónem pedes meos.
65:10 Quóniam probásti nos, Deus: * igne nos examinásti, sicut examinátur argéntum.
65:11 Induxísti nos in láqueum, posuísti tribulatiónes in dorso nostro: * imposuísti hómines super cápita nostra.
65:12 Transívimus per ignem et aquam: * et eduxísti nos in refrigérium.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vidéte ópera Dómini, et audítam fácite vocem laudis ejus.
|
Ant. Oglądajcie dzieła Pana.
Psalm 65(1-12) [2]
65:1 Wykrzykajcie Bogu, wszystka ziemio, psalm śpiewajcie imieniowi jego: * dajcie cześć chwale jego.
65:3 Mówcie Bogu: Jako straszne są sprawy twoje, Panie! * dla wielkości mocy twojéj będą kłamać przed tobą nieprzyjaciele twoi.
65:4 Wszystka ziemia niechaj ci się kłania, i niechaj ci śpiewa: * niech Psalm śpiewa imieniowi twemu.
65:5 Chodźcie, a oglądajcie dzieła Boże: * straszny w radach nad syny człowieczymi.
65:6 Który obrócił morze w suchą ziemię, przez rzekę przejdą nogą: * tam się będziem weselili w nim.
65:7 Który panuje w mocy swéj na wieki, oczy jego na narody patrzą: * którzy drażnią, niech się sami w sobie nie wynoszą.
65:8 Błogosławcie, narodowie, Boga naszego: * a dajcie słyszeć głos chwały jego.
65:9 Który położył do żywota duszę moję: * i nie dał na zachwianie nóg moich.
65:10 Albowiemeś doświadczył nas, Boże: * wypławiłeś nas ogniem, jako pławią śrebro.
65:11 Przywiodłeś nas w sidło, nakładłeś ucisków na grzbiety nasze: * wsadziłeś ludzie na głowy nasze.
65:12 Przeszliśmy przez ogień i przez wodę: * i wywiodłeś nas na ochłodę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Oglądajcie dzieła Pana, a dajcie słyszeć głos chwały jego.
|
Ant. Audíte, omnes.
Psalmus 65(13-20) [3]
65:13 Introíbo in domum tuam in holocáustis: * reddam tibi vota mea, quæ distinxérunt lábia mea.
65:14 Et locútum est os meum, * in tribulatióne mea.
65:15 Holocáusta medulláta ófferam tibi cum incénso aríetum: * ófferam tibi boves cum hircis.
65:16 Veníte, audíte, et narrábo, omnes, qui timétis Deum: * quanta fecit ánimæ meæ.
65:17 Ad ipsum ore meo clamávi, * et exaltávi sub lingua mea.
65:18 Iniquitátem si aspéxi in corde meo, * non exáudiet Dóminus.
65:19 Proptérea exaudívit Deus, * et atténdit voci deprecatiónis meæ.
65:20 Benedíctus Deus, * qui non amóvit oratiónem meam, et misericórdiam suam a me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Audíte, omnes qui timétis Deum, quanta fecit ánimæ meæ.
|
Ant. Słuchajcie wszyscy.
Psalm 65(13-20) [3]
65:13 Wnidę do domu twego z całopaleniem: * oddam ci śluby moje, które wyraziły wargi moje.
65:14 I wymówiły usta moje, * w ucisku moim.
65:15 Całopalenia tłuste ofiaruję tobie, z kadzeniem baranów: * ofiarując woły z kozłami.
65:16 Chódźcie, słuchajcie wszyscy, którzy się Boga boicie: * a będę powiadał, jako wielkie rzeczy uczynił duszy mojéj.
65:17 Do niegom usty memi wołał, * i wywyższałem językiem moim.
65:18 Jeźlim patrzał na nieprawość w sercu mojem, * nie wysłucha Pan.
65:19 Przetoć wysłuchał Bóg, * i był pilen głosu modlitwy mojéj.
65:20 Błogosławiony Bóg, * który nie odrzucił modlitwy mojéj, i miłosierdzia swego odemnie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Słuchajcie wszyscy, którzy się Boga boicie, jako wielkie rzeczy uczynił duszy mojéj.
|
Ant. Exsúrgat Deus. ‡
Psalmus 67(2-11) [4]
67:2 Exsúrgat Deus, ‡ et dissipéntur inimíci ejus, * et fúgiant qui odérunt eum, a fácie ejus.
67:3 Sicut déficit fumus, defíciant: * sicut fluit cera a fácie ignis, sic péreant peccatóres a fácie Dei.
67:4 Et justi epuléntur, et exsúltent in conspéctu Dei: * et delecténtur in lætítia.
67:5 Cantáte Deo, psalmum dícite nómini ejus: * iter fácite ei, qui ascéndit super occásum: (fit reverentia) Dóminus nomen illi.
67:5 Exsultáte in conspéctu ejus: * turbabúntur a fácie ejus, patris orphanórum et júdicis viduárum.
67:6 Deus in loco sancto suo: * Deus, qui inhabitáre facit uníus moris in domo:
67:7 Qui edúcit vinctos in fortitúdine, * simíliter eos qui exásperant, qui hábitant in sepúlcris.
67:8 Deus, cum egrederéris in conspéctu pópuli tui, * cum pertransíres in desérto:
67:9 Terra mota est, étenim cæli distillavérunt a fácie Dei Sínai, * a fácie Dei Israël.
67:10 Plúviam voluntáriam segregábis, Deus, hereditáti tuæ: * et infirmáta est, tu vero perfecísti eam.
67:11 Animália tua habitábunt in ea: * parásti in dulcédine tua páuperi, Deus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exsúrgat Deus, et dissipéntur inimíci ejus.
|
Ant. Niech powstanie Bóg. ‡
Psalm 67(2-11) [4]
67:2 Niech powstanie Bóg, ‡ a niech się rozproszą nieprzyjaciele jego, * a niech uciekają, którzy go nienawidzą, od oblicza jego.
67:3 Jako ustaje dym, niechaj ustaną: * jako się wosk rozpływa od ognia, tak niechaj zginą grzesznicy od oblicza Bożego.
67:4 A sprawiedliwi niechaj używają, i weselą się przed oczyma Bożemi: * i niechaj rozkoszują w radości.
67:5 Śpiewajcie Bogu, Psalm śpiewajcie imieniowi jego: * czyńcie drogę temu, który wstąpił na zachód: (ukłonić się) Pan imię jego.
67:5 Radujcie się przed obliczem jego: * zatrwożą się od oblicza jego, ojca sierót, i sędziego wdów.
67:6 Boga na miejscu swem świętem: * Bóg, który czyni, że mieszkają jednych obyczajów w domu:
67:7 Który wywodzi więźnie w mocy, * także i te, co obrażają, którzy mieszkają w grobiech.
67:8 Boże, gdyś wychodził przed ludem twym, * gdyś chodził po puszczy:
67:9 Ziemia się trzęsła, niebiosa téż kropiły od oblicza Boga Synai, * od oblicza Boga Izrael.
67:10 Deszcz dobrowolny oddzielisz, Boże, dziedzictwu twojemu: * i zemdlało, a tyś je posilił.
67:11 Zwierzęta twoje będą mieszkały w niem: * nagotowałeś z słodkości twéj ubogiemu, Boże.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Niech powstanie Bóg, a niech się rozproszą nieprzyjaciele jego.
|
Ant. Deus noster.
Psalmus 67(12-24) [5]
67:12 Dóminus dabit verbum evangelizántibus, * virtúte multa.
67:13 Rex virtútum dilécti dilécti: * et speciéi domus divídere spólia.
67:14 Si dormiátis inter médios cleros, pennæ colúmbæ deargentátæ, * et posterióra dorsi ejus in pallóre auri.
67:15 Dum discérnit cæléstis reges super eam, nive dealbabúntur in Selmon: * mons Dei, mons pinguis.
67:16 Mons coagulátus, mons pinguis: * ut quid suspicámini montes coagulátos?
67:17 Mons, in quo beneplácitum est Deo habitáre in eo: * étenim Dóminus habitábit in finem.
67:18 Currus Dei decem míllibus múltiplex, míllia lætántium: * Dóminus in eis in Sina in sancto.
67:19 Ascendísti in altum, cepísti captivitátem: * accepísti dona in homínibus.
67:19 Étenim non credéntes, * inhabitáre Dóminum Deum.
67:20 Benedíctus Dóminus die quotídie: * prósperum iter fáciet nobis Deus salutárium nostrórum.
67:21 Deus noster, Deus salvos faciéndi: * et Dómini Dómini éxitus mortis.
67:22 Verúmtamen Deus confrínget cápita inimicórum suórum: * vérticem capílli perambulántium in delíctis suis.
67:23 Dixit Dóminus: Ex Basan convértam, * convértam in profúndum maris:
67:24 Ut intingátur pes tuus in sánguine: * lingua canum tuórum ex inimícis, ab ipso.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Deus noster, Deus salvos faciéndi: et Dómini sunt éxitus mortis.
|
Ant. Bóg nasz.
Psalm 67(12-24) [5]
67:12 Pan da słowo przepowiadającym Ewangelią, * mocą wielką.
67:13 Król zastępów umiłowanego, umiłowanego: * i piękności domu rozdzielać korzyści.
67:14 Choćbyście spali w pośrodku losów, pióra gołębice pośrebrzone: * a tył grzbietu jego żółci się jako złoto.
67:15 Gdy Niebieski rozsądza króle w nim, będą wybieleni jako śnieg na Selmon: * góra Boża, góra tłusta.
67:16 Góra obfita, góra tłusta: * co się przypatrujecie górom zsiadłym?
67:17 Góra, na któréj się Bogu podoba mieszkać: * albowiem Pan będzie mieszkał na wieki.
67:18 Wóz Boży dziesiącią tysięcy rozmaity, tysiące weselących się: * Pan między nimi na Synai, w świątnicy.
67:19 Wstąpiłeś na wysokość, poimałeś poimane: * nabrałeś darów w ludziach.
67:19 Téż i niewierzące, * aby Pan Bóg mieszkał.
67:20 Błogosławiony Pan na każdy dzień: * szczęśliwą uczyni drogę nam Bóg zbawienia naszego.
67:21 Bóg nasz Bogiem zbawiającym: * i Pańskie, Pańskie wyjście z śmierci.
67:22 Wszakże Bóg potłucze głowy nieprzyjaciół swoich: * wierzch włosu, którzy chodzą w występkach swoich.
67:23 Rzekł Pan: Nawrócę z Bazan, * nawrócę w głębokość morską:
67:24 Aby się omoczyła noga twoja we krwi: * i język psów twoich z nieprzyjaciół w téjże.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Bóg nasz Bogiem zbawiającym, i Pańskie wyjście z śmierci.
|
Ant. In ecclésiis.
Psalmus 67(25-36) [6]
67:25 Vidérunt ingréssus tuos, Deus: * ingréssus Dei mei: regis mei qui est in sancto.
67:26 Prævenérunt príncipes conjúncti psalléntibus: * in médio juvenculárum tympanistriárum.
67:27 In ecclésiis benedícite Deo Dómino, * de fóntibus Israël.
67:28 Ibi Bénjamin adolescéntulus: * in mentis excéssu.
67:28 Príncipes Juda, duces eórum: * príncipes Zábulon, príncipes Néphtali.
67:29 Manda, Deus, virtúti tuæ: * confírma hoc, Deus, quod operátus es in nobis.
67:30 A templo tuo in Jerúsalem, * tibi ófferent reges múnera.
67:31 Íncrepa feras arúndinis, congregátio taurórum in vaccis populórum: * ut exclúdant eos, qui probáti sunt argénto.
67:32 Díssipa gentes, quæ bella volunt: vénient legáti ex Ægýpto: * Æthiópia prævéniet manus ejus Deo.
67:33 Regna terræ, cantáte Deo: * psállite Dómino.
67:34 Psállite Deo, qui ascéndit super cælum cæli, * ad Oriéntem.
67:35 Ecce dabit voci suæ vocem virtútis, date glóriam Deo super Israël, * magnificéntia ejus, et virtus ejus in núbibus.
67:36 Mirábilis Deus in sanctis suis, Deus Israël ipse dabit virtútem, et fortitúdinem plebi suæ, * benedíctus Deus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In ecclésiis benedícite Dómino Deo.
|
Ant. W kościołach.
Psalm 67(25-36) [6]
67:25 Widzieli postępowania twoje, Boże: * postępowania Boga mego: króla mojego, który jest w świątnicy.
67:26 Uprzedzili książęta złączeni z śpiewającymi: * w pośrodku młodziuchnych bębenniczek.
67:27 W kościele błogosławcie Bogu Panu, * z źródeł Izraelskich.
67:28 Tam Benjamin młodziuchny: * w zachwyceniu myśli.
67:28 Książęta Juda, wodzowie ich: * książęta Zabulon i książęta Nephthali.
67:29 Przykaż, Boże, mocy twojéj: * umocnij to, Boże, coś w nas sprawił.
67:30 Od kościoła twego w Jeruzalem, * tobie królowie ofiarują dary.
67:31 Pogrom zwierzę trzcinne, zgromadzenie byków między krowami narodów: * aby wypchnęli te, którzy są doświadczeni jako śrebro.
67:32 Rozprósz narody, które wojen chcą: przyjdą posłowie z Egiptu: * Murzyńska ziemia uprzedzi z rękami swemi do Boga.
67:33 Królestwa ziemskie, śpiewajcie Bogu: * grajcie Panu.
67:34 Grajcie Bogu, który wstąpił na niebo nad nieby, * na wschód słońca.
67:35 Oto da głosowi swemu głos mocy, dajcie chwałę Bogu nad Izraelem, * wielmożność jego, a moc jego w obłokach.
67:36 Dziwny Bóg w świętych swoich, Bóg Izraelski, ten da moc i siłę ludowi swemu, * błogosławiony Bóg.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. W kościołach błogosławcie Panu Bogu.
|
Ant. Salvum me fac. ‡
Psalmus 68(2-13) [7]
68:2 Salvum me fac, ‡ Deus: * quóniam intravérunt aquæ usque ad ánimam meam.
68:3 Infíxus sum in limo profúndi: * et non est substántia.
68:3 Veni in altitúdinem maris: * et tempéstas demérsit me.
68:4 Laborávi clamans, raucæ factæ sunt fauces meæ: * defecérunt óculi mei, dum spero in Deum meum.
68:5 Multiplicáti sunt super capíllos cápitis mei, * qui odérunt me gratis.
68:5 Confortáti sunt qui persecúti sunt me inimíci mei injúste: * quæ non rápui, tunc exsolvébam.
68:6 Deus, tu scis insipiéntiam meam: * et delícta mea a te non sunt abscóndita.
68:7 Non erubéscant in me qui exspéctant te, Dómine, * Dómine virtútum.
68:7 Non confundántur super me * qui quǽrunt te, Deus Israël.
68:8 Quóniam propter te sustínui oppróbrium: * opéruit confúsio fáciem meam.
68:9 Extráneus factus sum frátribus meis, * et peregrínus fíliis matris meæ.
68:10 Quóniam zelus domus tuæ comédit me: * et oppróbria exprobrántium tibi cecidérunt super me.
68:11 Et opérui in jejúnio ánimam meam: * et factum est in oppróbrium mihi.
68:12 Et pósui vestiméntum meum cilícium: * et factus sum illis in parábolam.
68:13 Advérsum me loquebántur, qui sedébant in porta: * et in me psallébant qui bibébant vinum.
68:13 Ego vero oratiónem meam ad te, Dómine: * tempus benepláciti, Deus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salvum me fac, Deus, quóniam intravérunt aquæ usque ad ánimam meam.
|
Ant. Wybaw mię. ‡
Psalm 68(2-13) [7]
68:2 Wybaw mię, ‡ Boże: * boć weszły wody aż do duszy mojéj.
68:3 Ulgnąłem w błocie głębokości: * i dna niemasz.
68:3 Przyszedłem na głębokość morską: * a nawałność mię ponurzyła.
68:4 Spracowałem się wołając, ochrapiało gardło moje: * ustały oczy moje, gdy mam nadzieję w Bogu moim.
68:5 Rozmnożyli się nad włosy głowy mojéj, * którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny.
68:5 Zmocnili się, którzy mię niesprawiedliwie prześladowali, nieprzyjaciele moi: * czegom nie wydarł, tedym płacił.
68:6 Boże, ty znasz głupstwo moje: * a występki moje nie są tobie tajne.
68:7 Niech nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy cię oczekiwają, Panie, * Panie zastępów.
68:7 Niech nie będą pohańbieni dla mnie, * którzy cię szukają, Boże Izraelski.
68:8 Bom dla ciebie znaszał urąganie: * zelżywość okrywała oblicze moje.
68:9 Stałem się obcym braciéj mojéj, * i cudzoziemcem synom matki mojéj.
68:10 Bo mię zawisna miłość domu twego gryzła: * a urągania urągających tobie spadły na mię.
68:11 I okryłem w poście duszę moję: * i stało mi się urąganiem.
68:12 I oblokłem miasto szaty włosień: * i stałem się im przypowieścią.
68:13 Mówili przeciwko mnie, którzy siedzieli w bramie: * i śpiewali przeciw mnie, którzy pili wino.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wybaw mię, Boże, boć weszły wody aż do duszy mojéj.
|
Ant. Propter inimícos meos.
Psalmus 68(14-29) [8]
68:14 In multitúdine misericórdiæ tuæ exáudi me, * in veritáte salútis tuæ:
68:15 Éripe me de luto, ut non infígar: * líbera me ab iis, qui odérunt me, et de profúndis aquárum.
68:16 Non me demérgat tempéstas aquæ, neque absórbeat me profúndum: * neque úrgeat super me púteus os suum.
68:17 Exáudi me, Dómine, quóniam benígna est misericórdia tua: * secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum réspice in me.
68:18 Et ne avértas fáciem tuam a púero tuo: * quóniam tríbulor, velóciter exáudi me.
68:19 Inténde ánimæ meæ, et líbera eam: * propter inimícos meos éripe me.
68:20 Tu scis impropérium meum, et confusiónem meam, * et reveréntiam meam.
68:21 In conspéctu tuo sunt omnes qui tríbulant me: * impropérium exspectávit cor meum, et misériam.
68:21 Et sustínui qui simul contristarétur, et non fuit: * et qui consolarétur, et non invéni.
68:22 Et dedérunt in escam meam fel: * et in siti mea potavérunt me acéto.
68:23 Fiat mensa eórum coram ipsis in láqueum, * et in retributiónes, et in scándalum.
68:24 Obscuréntur óculi eórum ne vídeant: * et dorsum eórum semper incúrva.
68:25 Effúnde super eos iram tuam: * et furor iræ tuæ comprehéndat eos.
68:26 Fiat habitátio eórum desérta: * et in tabernáculis eórum non sit qui inhábitet.
68:27 Quóniam quem tu percussísti, persecúti sunt: * et super dolórem vúlnerum meórum addidérunt.
68:28 Appóne iniquitátem super iniquitátem eórum: * et non intrent in justítiam tuam.
68:29 Deleántur de libro vivéntium: * et cum justis non scribántur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Propter inimícos meos éripe me, Dómine.
|
Ant. Od nieprzyjaciół moich.
Psalm 68(14-29) [8]
68:14 Ale ja modlitwę moję do ciebie, Panie: * czas upodobania, Boże.
68:14 W wielkości miłosierdzia twego wysłuchaj mię, * w prawdzie zbawienia twego:
68:15 Wyrwij mię z błota, abych nie ulgnął: * wybaw mię od tych, którzy mię nienawidzą, i z głębokości wód.
68:16 Niech mię nie zatapia nawałność wody, ani mię niech nie pożera głębokość: * ani niech nie zawiera nademną studnia wierzchu swego.
68:17 Wysłuchaj mię, Panie; bo łaskawe jest miłosierdzie twoje: * według mnóstwa litości twoich wejrzyj na mię.
68:18 A nie odwracaj oblicza twego od sługi swego: * bom jest w utrapieniu: prędko wysłuchaj mię.
68:19 Przybliż się ku duszy mojéj, a wybaw ją: * dla nieprzyjaciół moich wyrwij mię.
68:20 Ty znasz pohańbienie moje i zelżywość moję, * i wstyd mój.
68:21 Przed oczyma twemi są wszyscy, którzy mię trapią: * urągania i nędze czekało serce moje.
68:21 I czekałem, ktoby się społem smęcił, a nie było: * i ktoby pocieszył, a nie znalazłem.
68:22 I dali żółć na pokarm mój: * a w pragnieniu mojem napawali mię octem.
68:23 Niechaj będzie stół ich przed nimi sidłem, * i zapłaty, i na upadek.
68:24 Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli: * a grzbietu ich zawżdy nachylaj.
68:25 Wyléj na nie gniew twój: * i zapalczywość gniewu twego niech je ogarnie.
68:26 Mieszkanie ich niech się stanie puste: * a w przybytkach ich niechaj nie będzie, ktoby mieszkał.
68:27 Bo, któregoś ty zranił, prześladowali: * a na boleści ran moich naddawali.
68:28 Przydajże nieprawość ku nieprawości ich: * a niech nie wchodzą do sprawiedliwości twojéj.
68:29 Niechaj będą wymazani z ksiąg żywiących: * a niech z sprawiedliwymi nie będą wspisani.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Od nieprzyjaciół moich wyrwij mię, Panie.
|
Ant. Quǽrite Dóminum.
Psalmus 68(30-37) [9]
68:30 Ego sum pauper et dolens: * salus tua, Deus, suscépit me.
68:31 Laudábo nomen Dei cum cántico: * et magnificábo eum in laude:
68:32 Et placébit Deo super vítulum novéllum: * córnua producéntem et úngulas.
68:33 Vídeant páuperes et læténtur: * quǽrite Deum, et vivet ánima vestra.
68:34 Quóniam exaudívit páuperes Dóminus: * et vinctos suos non despéxit.
68:35 Laudent illum cæli et terra, * mare et ómnia reptília in eis.
68:36 Quóniam Deus salvam fáciet Sion: * et ædificabúntur civitátes Juda.
68:36 Et inhabitábunt ibi, * et hereditáte acquírent eam.
68:37 Et semen servórum ejus possidébit eam: * et qui díligunt nomen ejus, habitábunt in ea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quǽrite Dóminum, et vivet ánima vestra.
|
Ant. Szukajcie Pana.
Psalm 68(30-37) [9]
68:30 Jamci jest ubogi i zbolały: * zbawienie twoje, Boże, wspomogło mię.
68:31 Będę chwalił imię Boże pieśnią: * i wielbić go będę chwałą.
68:32 A przyjemniéj będzie Panu, niźli młode cielę: * któremu rogi i kopyta podrastają.
68:33 Niech widzą ubodzy, a niech się weselą: * szukajcie Boga, a będzie żyła dusza wasza.
68:34 Albowiem Pan wysłuchał ubogich: * a więźniami swymi nie wzgardził.
68:35 Niechaj go chwalą niebiosa, i ziemia, * morze i wszystek płaz na nich.
68:36 Albowiem Bóg zbawi Syon: * i będą zbudowane miasta Juda.
68:36 I będą tam mieszkać, * i dostaną jéj dziedzictwem.
68:37 I nasienie sług jego otrzymają: * a którzy miłują imię jego, będą w niéj mieszkać.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Szukajcie Pana, a ożyje dusza wasza.
|
℣. Ipse liberávit me de láqueo venántium.
℟. Et a verbo áspero.
|
℣. On mię wyrwał z sidła łowiących.
℟. I od przykrego słowa.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.
Lectio 1
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 15:21-28
In illo témpore: Egréssus Jesus secéssit in partes Tyri et Sidónis. Et réliqua.
Homilía sancti Hierónymi Presbýteri
Liber 2 Comm. in cap. 15. Matthæi
Scribis et pharisǽis calumniatóribus derelíctis, transgréditur in partes Tyri et Sidónis, ut Týrios Sidoniósque curáret. Múlier autem Chananǽa egréditur de fínibus prístinis, ut clamans fíliæ ímpetret sanitátem. Obsérva quod in quintodécimo loco fília Chananǽæ sanétur. Miserére mei, Dómine, Fili David. Inde novit vocáre Fílium David, quia egréssa jam fúerat de fínibus suis, et errórem Tyriórum ac Sidoniórum loci et fídei commutatióne dimíserat.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Tribulárer, si nescírem misericórdias tuas, Dómine; tu dixísti: Nolo mortem peccatóris, sed ut magis convertátur et vivat:
* Qui Chananǽam et publicánum vocásti ad pœniténtiam.
℣. Secúndum multitúdinem dolórum meórum in corde meo, consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam.
℟. Qui Chananǽam et publicánum vocásti ad pœniténtiam.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 1
Czytanie Ewangelii świętej według Mateusza
Mt 15:21-28
Onego czasu: Wyszedłszy stamtąd, Jezus udał się w okolice Tyru i Sydonu. I tak dalej.
Homilia świętego Hieronima, Kapłana
Księga 2 Komentarza, do rozdz. 15. Ewangelii wg św. Mateusza
Pan zostawił oszczerczych uczonych w Piśmie i faryzeuszy i przeszedł w okolice Tyru i Sydonu, aby zatroszczyć się o ich mieszkańców. Niewiasta zaś chananejska wychodzi ze swych dawnych granic, aby przez krzyk uzyskać zdrowie dla swej córki. Zauważ, że córka kananejska zostaje uzdrowiona na miejscu piętnastym. Zmiłuj się nade mną, Panie, Synu Dawidowy. Stąd potrafi wzywać Go jako Syna Dawida, że wyszła już ze swego kraju i zmieniając miejsce i wiarę, pozostawiła za sobą błąd Tyryjczyków i Sydończyków.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Lękałbym się, gdybym nie znał miłosierdzia Twego, Panie; lecz Ty powiedziałeś: Nie pragnę śmierci grzesznika, ale raczej, aby się nawrócił i miał życie.
* Ty niewiastę chananejską i celnika wezwałeś do pokuty.
℣. Według wielu boleści w moim sercu Twoje pocieszenie uwesela duszę moją.
℟. Ty niewiastę chananejską i celnika wezwałeś do pokuty.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.
Lectio 2
Fília mea male a dæmónio vexátur. Ego fíliam Chananǽæ puto ánimas esse credéntium, quæ male a dæmónio vexabántur, ignorántes Creatórem, et adorántes lápidem. Qui non respóndit ei verbum: non de supérbia pharisáica, nec de scribárum supercílio: sed ne ipse senténtiæ suæ viderétur esse contrárius, per quam jússerat: In viam géntium ne abiéritis, et in civitátes Samaritanórum ne intravéritis. Nolébat enim occasiónem calumniatóribus dare: perfectámque salútem géntium passiónis et resurrectiónis témpori reservábat.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. In ómnibus exhibeámus nosmetípsos sicut Dei minístros in multa patiéntia:
* Ut non vituperétur ministérium nostrum.
℣. Ecce nunc tempus acceptábile, ecce nunc dies salútis: commendémus nosmetípsos in multa patiéntia.
℟. Ut non vituperétur ministérium nostrum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Pomoc Boża niech będzie z nami zawsze. Amen.
Lekcja 2
Córka moja ciężko przez szatana jest dręczona. Ja za córkę niewiasty chananejskiej uznaję dusze wierzących, które dręczone były bardzo przez szatana, nie znając Stwórcy i czcząc kamienie. A On nie odpowiedział jej ani słowa. Nie przez faryzejską pychę ani też dumę, jak uczeni w Piśmie, ale by się nie okazać sprzecznym ze swym własnym słowem, przez które nakazywał: Na drogę pogan nie zachodźcie i do miast samarytańskich nie wchodźcie. Nie chciał bowiem prowokować oszczerców, a doskonałe zbawienie pogan odkładał na czas męki i zmartwychwstania.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. We wszystkiem stawmy samych siebie jako sługi Boże w cierpliwości wielkiéj
* Aby nie było naganione posługowanie nasze.
℣. Oto teraz czas przyjemny, oto teraz dzień zbawienia: stawmy samych siebie w cierpliwości wielkiéj.
℟. Aby nie było naganione posługowanie nasze.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 3
Et accedéntes discípuli ejus, rogábant eum, dicéntes: Dimítte eam, quia clamat post nos. Discípuli illo adhuc témpore mystéria Dómini nesciéntes, vel misericórdia commóti, rogábant pro Chananǽa mulíere, quam alter Evangelísta Syrophœníssam appéllat: vel importunitáte ejus carére cupiéntes, quia non ut cleméntem, sed ut durum médicum crébrius inclamáret. Ipse aútem respóndens ait: Non sum missus, nisi ad oves quæ periérunt domus Israël. Non quo et ad gentes non missus sit, sed quo primum missus sit ad Israël: ut illis non recipiéntibus Evangélium, justa fíeret ad gentes transmigrátio.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. In jejúnio et flétu orábunt sacerdótes, dicéntes:
* Parce, Dómine, parce pópulo tuo; et ne des hereditátem tuam in perditiónem.
℣. Inter vestíbulum et altáre plorábunt sacerdótes, dicéntes.
℟. Parce, Dómine, parce pópulo tuo; et ne des hereditátem tuam in perditiónem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Parce, Dómine, parce pópulo tuo; et ne des hereditátem tuam in perditiónem.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 3
Tedy przystąpili uczniowie Jego i prosili Go, mówiąc: „Odpraw ją, bo woła za nami”. W owym czasie uczniowie jeszcze nie znali tajemnic Pańskich i bądź to prosili za ową niewiastą chananejską (inny z Ewangelistów nazwał ją Syrofenicjanką), poruszeni miłosierdziem; bądź też pragnęli uwolnić się od jej natręctwa, bo coraz bardziej się powtarzając, wołała jakby na surowego lekarza, nie na łagodnego. On zaś odpowiadając, rzekł: „Nie zostałem posłany, jeno do owiec, które zginęły z domu izraelskiego”. Nie żeby i do pogan nie został posłany, lecz że najpierw został posłany do Izraela, aby skoro Żydzi nie przyjęli Ewangelii, mógł się udać z czystym sumieniem do pogan.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. W poście i w płaczu, będą modlić się kapłani, mówiąc:
* Przepuść, Panie, przepuść ludowi twemu, a nie daj dziedzictwa twego na zgubę.
℣. Między przysionkiem a ołtarzem będą płakać kapłani, a będą mówić:
℟. Przepuść, Panie, przepuść ludowi twemu, a nie daj dziedzictwa twego na zgubę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Przepuść, Panie, przepuść ludowi twemu, a nie daj dziedzictwa twego na zgubę.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Devotiónem pópuli tui, quǽsumus, Dómine, benígnus inténde: ut, qui per abstinéntiam macerántur in córpore, per fructum boni óperis reficiántur in mente.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Wejrzyj miłościwie prosimy Cię, Panie, na pobożne modły ludu Twego: aby ci, którzy przez wstrzemięźliwość umartwiają ciało swoje, owocem dobrych czynów pokrzepili dusze.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Chwała Tobie Panie, Królu wiecznej chwały.
|
Psalmi {Laudes:2 Psalmi et antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Tibi soli peccávi.
Psalmus 50 [1]
50:3 Miserére mei, Deus, * secúndum magnam misericórdiam tuam.
50:3 Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum, * dele iniquitátem meam.
50:4 Ámplius lava me ab iniquitáte mea: * et a peccáto meo munda me.
50:5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: * et peccátum meum contra me est semper.
50:6 Tibi soli peccávi, et malum coram te feci: * ut justificéris in sermónibus tuis, et vincas cum judicáris.
50:7 Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum: * et in peccátis concépit me mater mea.
50:8 Ecce enim, veritátem dilexísti: * incérta et occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi.
50:9 Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor.
50:10 Audítui meo dabis gáudium et lætítiam: * et exsultábunt ossa humiliáta.
50:11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis: * et omnes iniquitátes meas dele.
50:12 Cor mundum crea in me, Deus: * et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.
50:13 Ne proícias me a fácie tua: * et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
50:14 Redde mihi lætítiam salutáris tui: * et spíritu principáli confírma me.
50:15 Docébo iníquos vias tuas: * et ímpii ad te converténtur.
50:16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ: * et exsultábit lingua mea justítiam tuam.
50:17 Dómine, lábia mea apéries: * et os meum annuntiábit laudem tuam.
50:18 Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem útique: * holocáustis non delectáberis.
50:19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies.
50:20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion: * ut ædificéntur muri Jerúsalem.
50:21 Tunc acceptábis sacrifícium justítiæ, oblatiónes, et holocáusta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tibi soli peccávi, Dómine, miserére mei.
|
Psalmy {Laudes:2 Psalmy i antyfony z Psałterza według dnia}
Ant. Tobiem samemu zgrzeszył.
Psalm 50 [1]
50:3 Zmiłuj się nademną, Boże, * według wielkiego miłosierdzia twego.
50:3 A według mnóstwa litości twoich, * zgładź nieprawość moję.
50:4 Jeszcze więcéj omyj mię od nieprawości mojéj: * i od grzechu mojego oczyść mię.
50:5 Albowiem ja znam nieprawość moję: * i grzech mój jest zawżdy przeciwko mnie.
50:6 Tobiem samemu zgrzeszył i uczyniłem złość przed tobą: * abyś się usprawiedliwił w mowach twoich, a zwyciężył, gdy cię posądzają.
50:7 Oto bowiem w nieprawościach jestem poczęty: * a w grzechach poczęła mię matka moja.
50:8 Oto bowiem, umiłowałeś prawdę: * niewiadome i skryte rzeczy mądrości twojéj objawiłeś mi.
50:9 Pokropisz mię Hyzopem, a będę oczyszczony: * omyjesz mię, a będę nad śnieg wybielony.
50:10 Słuchowi memu dasz radość i wesele: * i rozradują się kości poniżone.
50:11 Odwróć oblicze twoje od grzechów moich: * a zgładź wszystkie nieprawości moje.
50:12 Serce czyste stwórz we mnie, Boże: * i ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.
50:13 Nie odrzucaj mię od oblicza twego: * i Ducha Świętego twego nie bierz odemnie.
50:14 Przywróć mi radość zbawienia twojego: * i duchem przedniejszym potwierdź mię.
50:15 Będę nauczał nieprawe dróg twoich: * a niezbożni do ciebie się nawrócą.
50:16 Wybaw mię ze krwi, Boże, Boże zbawienia mego: * a język mój z radością będzie wysławiał sprawiedliwość twoję.
50:17 Panie, otworzysz wargi moje: * a usta moje opowiadać będą chwałę twoję.
50:18 Albowiem gdybyś był chciał ofiary, wżdybych był dał: * w całopalonych nie będziesz się kochał.
50:19 Ofiara Bogu, duch strapiony: * serca skruszonego i uniżonego, Boże, nie wzgardzisz.
50:20 Uczyń dobrze, Panie, Syonowi w dobréj woli twojéj: * aby się zbudowały mury Jeruzalem.
50:21 Tedy przyjmiesz ofiarę sprawiedliwości, obiaty i całopalenia: * tedy nakładą na ołtarz twój cielców.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Tobiem samemu zgrzeszył. Panie, zmiłuj się nademną.
|
Ant. Convértere, Dómine.
Psalmus 89 [2]
89:1 Dómine, refúgium factus es nobis: * a generatióne in generatiónem.
89:2 Priúsquam montes fíerent, aut formarétur terra et orbis: * a sǽculo et usque in sǽculum tu es, Deus.
89:3 Ne avértas hóminem in humilitátem: * et dixísti: Convertímini, fílii hóminum.
89:4 Quóniam mille anni ante óculos tuos, * tamquam dies hestérna, quæ prætériit,
89:5 Et custódia in nocte, * quæ pro níhilo habéntur, eórum anni erunt.
89:6 Mane sicut herba tránseat, mane flóreat, et tránseat: * véspere décidat, indúret et aréscat.
89:7 Quia defécimus in ira tua, * et in furóre tuo turbáti sumus.
89:8 Posuísti iniquitátes nostras in conspéctu tuo: * sǽculum nostrum in illuminatióne vultus tui.
89:9 Quóniam omnes dies nostri defecérunt: * et in ira tua defécimus.
89:9 Anni nostri sicut aránea meditabúntur: * dies annórum nostrórum in ipsis, septuagínta anni.
89:10 Si autem in potentátibus, octogínta anni: * et ámplius eórum, labor et dolor.
89:10 Quóniam supervénit mansuetúdo: * et corripiémur.
89:11 Quis novit potestátem iræ tuæ: * et præ timóre tuo iram tuam dinumeráre?
89:12 Déxteram tuam sic notam fac: * et erudítos corde in sapiéntia.
89:13 Convértere, Dómine, úsquequo? * et deprecábilis esto super servos tuos.
89:14 Repléti sumus mane misericórdia tua: * et exsultávimus, et delectáti sumus ómnibus diébus nostris.
89:15 Lætáti sumus pro diébus, quibus nos humiliásti: * annis, quibus vídimus mala.
89:16 Réspice in servos tuos, et in ópera tua: * et dírige fílios eórum.
89:17 Et sit splendor Dómini, Dei nostri, super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos: * et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Convértere, Dómine, et deprecábilis esto super servos tuos.
|
Ant. Nawróćże się, Panie.
Psalm 89 [2]
89:1 Panie, stałeś się ucieczką nam: * od rodzaju do rodzaju.
89:2 Pierwéj niźli stanęły góry, albo ziemia i świat był stworzony: * od wieku i aż do wieku, ty jesteś Bóg.
89:3 Nie obracaj w poniżenie człowieka: * i rzekłeś: Nawracajcie się synowie człowieczy.
89:4 Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi, * jako dzień wczorajszy, który przeminął.
89:5 I straż nocna, * co za nic nie stoi, ich lata będą.
89:6 Rano jako trawa niech przeminie, rano niech kwitnie i przeminie: * w wieczór niech upadnie, stwardnieje i uschnie.
89:7 Bośmy ustali w gniewie twoim, * i jesteśmy strwożeni w zapalczywości twojéj.
89:8 Położyłeś nieprawości nasze przed oczyma swemi: * wiek nasz przed jasnością oblicza twego.
89:9 Albowiem wszystkie dni nasze ustały: * i ustaliśmy w gniewie twoim.
89:9 Lata nasze jako pajęczyna będą poczytane: * dni żywota naszego w nich siedmdziesiąt lat.
89:10 A jeźli w możnościach, ośmdziesiąt lat: * a nadto co więcéj, praca i boleść.
89:10 Albowiem łaskawość nadeszła: * i będziem karani.
89:11 Któż wie możność gniewu twego: * i przed bojaźnią twoją gniew twój policzyć?
89:12 Prawicę twoją tak uczyń znajomą: * a wyćwiczonego serca w mądrości.
89:13 Nawróćże się, Panie, dokądże? * a daj się ubłagać sługom twoim.
89:14 Napełnieniśmy rano miłosierdzia twego: * i rozradowaliśmy się, i kochaliśmy się po wszystkie dni nasze.
89:15 Weseliliśmy się za dni, w któreś nas uniżył: * za lata, któreśmy widzieli złe.
89:16 Wejrzyjże na sługi swoje, i na dzieła swoje: * a prowadź syny ich.
89:17 A niech będzie jasność Pana, Boga naszego, nad nami, a sprawy rąk naszych prostuj nad nami: * i dzieło rąk naszych prostuj.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Nawróćże się, Panie, a daj się ubłagać sługom twoim.
|
Ant. Multiplicásti, Deus.
Psalmus 35 [3]
35:2 Dixit injústus ut delínquat in semetípso: * non est timor Dei ante óculos ejus.
35:3 Quóniam dolóse egit in conspéctu ejus: * ut inveniátur iníquitas ejus ad ódium.
35:4 Verba oris ejus iníquitas, et dolus: * nóluit intellégere ut bene ágeret.
35:5 Iniquitátem meditátus est in cubíli suo: * ástitit omni viæ non bonæ, malítiam autem non odívit.
35:6 Dómine, in cælo misericórdia tua: * et véritas tua usque ad nubes.
35:7 Justítia tua sicut montes Dei: * judícia tua abýssus multa.
35:7 Hómines, et juménta salvábis, Dómine: * quemádmodum multiplicásti misericórdiam tuam, Deus.
35:8 Fílii autem hóminum, * in tégmine alárum tuárum sperábunt.
35:9 Inebriabúntur ab ubertáte domus tuæ: * et torrénte voluptátis tuæ potábis eos.
35:10 Quóniam apud te est fons vitæ: * et in lúmine tuo vidébimus lumen.
35:11 Præténde misericórdiam tuam sciéntibus te, * et justítiam tuam his, qui recto sunt corde.
35:12 Non véniat mihi pes supérbiæ: * et manus peccatóris non móveat me.
35:13 Ibi cecidérunt qui operántur iniquitátem: * expúlsi sunt, nec potuérunt stare.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Multiplicásti, Deus, misericórdiam tuam.
|
Ant. Rozmnożyłeś Boże.
Psalm 35 [3]
35:2 Rzekł niesprawiedliwy, aby grzeszył, sam w sobie: * niemasz bojaźni Bożéj przed oczyma jego.
35:3 Albowiem zdradliwie czynił przed oblicznością jego: * aby się nalazła nieprawość jego do nienawidzenia.
35:4 Słowa ust jego nieprawość i zdrada: * nie chciał rozumieć, aby dobrze czynił.
35:5 Nieprawość rozmyślał na łożu swojem: * stał przy wszelkiéj drodze niedobréj, a złości nie miał w nienawiści.
35:6 Panie, w niebie miłosierdzie twoje: * a prawda twoja aż do obłoków.
35:7 Sprawiedliwość twoja jako góry Boże: * sądy twoje przepaść wielka.
35:7 Ludzie i bydlęta zbawisz, Panie: * jakoś rozmnożył miłosierdzie twoje, Boże.
35:8 A synowie człowieczy, * w zasłonie skrzydeł twoich nadzieję mieć będą.
35:9 Będą upojeni hojnością domu twego: * i strumieniem rozkoszy twojéj napoisz je.
35:10 Albowiem u ciebie jest zdrój żywota: * a w światłości twojéj oglądamy światłość.
35:11 Rozciągnij miłosierdzie twoje nad tymi, którzy cię znają: * i sprawiedliwość twoję nad tymi, którzy są prawego serca.
35:12 Niech mię nie nadchodzi noga pychy: * a ręka grzesznego niech mię nie porusza.
35:13 Tam upadli, którzy czynią nieprawość: * wygnani są, ani się mogli ostać.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Rozmnożyłeś Boże, miłosierdzie twoje.
|
Ant. Fortitúdo mea.
Canticum Moysis [4]
Exod. 15:1-22
15:1 Cantémus Dómino: glorióse enim magnificátus est, * equum et ascensórem dejécit in mare.
15:2 Fortitúdo mea, et laus mea Dóminus, * et factus est mihi in salútem.
15:3 Iste Deus meus, et glorificábo eum: * Deus patris mei, et exaltábo eum.
15:4 Dóminus quasi vir pugnátor, Omnípotens nomen ejus. * Currus Pharaónis et exércitum ejus projécit in mare.
15:5 Elécti príncipes ejus submérsi sunt in Mari Rubro: * abýssi operuérunt eos, descendérunt in profúndum quasi lapis.
15:6 Déxtera tua, Dómine, magnificáta est in fortitúdine: déxtera tua, Dómine, percússit inimícum. * Et in multitúdine glóriæ tuæ deposuísti adversários tuos:
15:7 Misísti iram tuam, quæ devorávit eos sicut stípulam. * Et in spíritu furóris tui congregátæ sunt aquæ:
15:8 Stetit unda fluens, * congregátæ sunt abýssi in médio mari.
15:9 Dixit inimícus: Pérsequar et comprehéndam, * dívidam spólia, implébitur ánima mea:
15:10 Evaginábo gládium meum, * interfíciet eos manus mea.
15:11 Flavit spíritus tuus, et opéruit eos mare: * submérsi sunt quasi plumbum in aquis veheméntibus.
15:12 Quis símilis tui in fórtibus, Dómine? * quis símilis tui, magníficus in sanctitáte, terríbilis atque laudábilis, fáciens mirabília?
15:13 Extendísti manum tuam, et devorávit eos terra. * Dux fuísti in misericórdia tua pópulo quem redemísti:
15:14 Et portásti eum in fortitúdine tua, * ad habitáculum sanctum tuum.
15:15 Ascendérunt pópuli, et iráti sunt: * dolóres obtinuérunt habitatóres Philísthiim.
15:16 Tunc conturbáti sunt príncipes Edom, robústos Moab obtínuit tremor: * obriguérunt omnes habitatóres Chánaan.
15:17 Írruat super eos formído et pavor, * in magnitúdine brácchii tui:
15:18 Fiant immóbiles quasi lapis, donec pertránseat pópulus tuus, Dómine, * donec pertránseat pópulus tuus iste, quem possedísti.
15:19 Introdúces eos, et plantábis in monte hereditátis tuæ, * firmíssimo habitáculo tuo quod operátus es, Dómine:
15:20 Sanctuárium tuum, Dómine, quod firmavérunt manus tuæ. * Dóminus regnábit in ætérnum et ultra.
15:21 Ingréssus est enim eques Phárao cum cúrribus et equítibus ejus in mare: * et redúxit super eos Dóminus aquas maris:
15:22 Fílii autem Israël ambulavérunt per siccum * in médio ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Fortitúdo mea et laus mea Dóminus: et factus est mihi in salútem.
|
Ant. Moc moja i chwała moja Pan.
Kantyk Mojżesza [4]
Wj 15:1-22
15:1 Śpiewajmy Panu chwalebnie: bowiem uwielbiony jest, * konia i jeźdźca zrzucił w morze.
15:2 Moc moja i chwała moja Pan, * i stał mi się zbawieniem.
15:3 Ten Bóg mój, i wielbić go będę: * Bóg ojca mego, i wywyższać go będę.
15:4 Pan jako mąż waleczny, Wszechmocny imię jego. * Wozy Pharaonowe, i wojsko jego wrzucił w morze.
15:5 Celniejsze książęta jego potonęły w Czerwonem morzu: * głębokości okryły je, poszli w głębią jako kamień.
15:6 Prawica twoja, Panie, uwielbiona jest w mocy: prawica twoja, Panie, uderzyła nieprzyjaciela. * A w wielkości chwały twojéj złożyłeś przeciwniki twoje:
15:7 Spuściłeś gniew twój, który je pożarł jako słomę. * A w duchu zapalczywości twojéj zgromadziły się wody:
15:8 Stanęła woda płynąca, * skupiły się głębokości w pośród morza.
15:9 Rzekł nieprzyjaciel: Będę gonił i poimam, * rozdzielę korzyści, nasyci się dusza moja:
15:10 Dobędę miecza mego, * i pobije je ręka moja.
15:11 Wionął wiatr twój, i okryło je morze: * potonęli jako ołów w wodach gwałtownych.
15:12 Któż podobien tobie między mocarzami, Panie? * Kto podobny tobie? wielmożny w świątości, straszny i chwalebny, czyniący dziwy?
15:13 Ściągnąłeś rękę twoję, i pożarła je ziemia. * Byłeś wodzem w miłosierdziu twojem ludowi, któryś odkupił:
15:14 I niosłeś go w mocy twojéj, * do mieszkania twego świętego.
15:15 Ruszyli się narodowie, i rozgniewali się: * boleści objęły obywatele Philistyńskie.
15:16 Tedy się strwożyły książęta Edom, mocarze Moab strach zdjął: * zdrętwieli wszyscy obywatele Chananejscy.
15:17 Niech padnie na nie strach i lękanie, * w wielkości ramienia twego:
15:18 Niech się staną nieruchomi jako kamień, aż przejdzie lud twój, Panie, * aż przejdzie lud twój ten, któryś otrzymał.
15:19 Wprowadzisz go i wsadzisz na górze dziedzictwa twego, * w najmocniejszem mieszkaniu twojem, któreś urobił, Panie:
15:20 Świątnica twoja, Panie, którą umocniły ręce twoje, * Pan będzie królował na wieki i daléj.
15:21 Wjechał bowiem konny Pharao, z wozmi i z jezdnymi swymi w morze: * i wrócił na nie Pan wody morskie:
15:22 A synowie Izraelowi chodzili po suszy * przez pośrodek jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Moc moja i chwała moja Pan, i stał mi się zbawieniem.
|
Ant. Laudáte. ‡
Psalmus 146 [5]
146:1 Laudáte ‡ Dóminum quóniam bonus est psalmus: * Deo nostro sit jucúnda, decóraque laudátio.
146:2 Ædíficans Jerúsalem Dóminus: * dispersiónes Israélis congregábit.
146:3 Qui sanat contrítos corde: * et álligat contritiónes eórum.
146:4 Qui númerat multitúdinem stellárum: * et ómnibus eis nómina vocat.
146:5 Magnus Dóminus noster, et magna virtus ejus: * et sapiéntiæ ejus non est númerus.
146:6 Suscípiens mansuétos Dóminus: * humílians autem peccatóres usque ad terram.
146:7 Præcínite Dómino in confessióne: * psállite Deo nostro in cíthara.
146:8 Qui óperit cælum núbibus: * et parat terræ plúviam.
146:8 Qui prodúcit in móntibus fænum: * et herbam servitúti hóminum.
146:9 Qui dat juméntis escam ipsórum: * et pullis corvórum invocántibus eum.
146:10 Non in fortitúdine equi voluntátem habébit: * nec in tíbiis viri beneplácitum erit ei.
146:11 Beneplácitum est Dómino super timéntes eum: * et in eis, qui sperant super misericórdia ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Laudáte Dóminum qui sanat contrítos corde, et álligat contritiónes eórum.
|
Ant. Chwalcie. ‡
Psalm 146 [5]
146:1 Chwalcie ‡ Pana, bo dobry jest Psalm: * Bogu naszemu niech będzie wdzięczna i ozdobna chwała.
146:2 Pan budujący Jeruzalem: * rozproszenia Izraela zgromadzi.
146:3 Który uzdrawia skruszone na sercu: * i zawięzuje ich rany.
146:4 Który liczy mnóstwo gwiazd: * i im wszystkim imiona daje.
146:5 Wielki Pan nasz, i wielka moc jego: * a mądrości jego niemasz liczby.
146:6 Podnosi Pan ciche: * a grzeszniki poniża aż na ziemię.
146:7 Zaczynajcież Panu z wyznawaniem: * grajcie Bogu naszemu na cytrze.
146:8 Który okrywa niebo obłokami: * i ziemi deszcz gotuje.
146:8 Który czyni, że rośnie trawa po górach: * i zioła dla posługi ludzkiéj.
146:9 Który daje bydłu żywność jego: * i kruczętom wzywającym go.
146:10 Nie kocha się w sile końskiéj: * ani w goleniach męskich ma upodobanie.
146:11 Kocha się Pan w tych, którzy się go boją: * i w tych, którzy nadzieję mają w miłosierdziu jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Chwalcie Pana, który uzdrawia skruszone na sercu: i zawięzuje ich rany.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
Isa 58:1
Clama, ne cesses, quasi tuba exálta vocem tuam, et annúntia pópulo meo scélera eórum, et dómui Jacob peccáta eórum.
℟. Deo grátias.
Hymnus
O sol salútis, íntimis,
Jesu, refúlge méntibus,
Dum, nocte pulsa, grátior
Orbi dies renáscitur.
Dans tempus acceptábile,
Da lacrimárum rívulis
Laváre cordis víctimam,
Quam læta adúrat cáritas.
Quo fonte manávit nefas,
Fluent perénnes lácrimæ,
Si virga pœniténtiæ
Cordis rigórem cónterat.
Dies venit, dies tua,
In qua reflórent ómnia:
Lætémur et nos in viam
Tua redúcti déxtera.
Te prona mundi máchina,
Clemens, adóret, Trínitas,
Et nos novi per grátiam
Novum canámus cánticum.
Amen.
℣. Ángelis suis Deus mandávit de te.
℟. Ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
|
Kapitulum Hymn Wers {z Psałterza według dnia}
Iz 58:1
Wołaj, nie przestawaj, jako trąba wynoś głos swój: a opowiadaj ludowi memu złości ich, a domowi Jakóbowemu grzechy ich.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
O słońce zbawienia,
Jezu, zajaśnij we wnętrzu dusz,
Gdy po oddaleni nocy
Odradza się światu dzień przyjemniejszy.
Dając czas przyjemny,
Daj strugom łez
Zmyć ofiarę serca,
Którą wznieca radosna miłość.
Ze źródła, z którego wypływa bezbożność,
Niechaj płyną ciągle łzy,
Gdy rózga pokuty
Skruszy zatwardziałość serca.
Dzień nadchodzi, dzień twój,
W którym wszystko rozkwita na nowo:
Radujmy się i my,
Na drogę sprowadzeni prawicą twoją.
Tobie, Trójco miłościwa,
Niechaj stworzenie świata kornie oddaje cześć,
A my, odnowieni przez łaskę,
Nową śpiewajmy pieśń.
Amen.
℣. Aniołom swoim rozkazał o tobie.
℟. Aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
|
Canticum Benedictus {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Egréssus Jesus.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus ✠ Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum ejus:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Jusjurándum, quod jurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et justítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias ejus:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Egréssus Jesus secéssit in partes Tyri et Sidónis: et ecce múlier Chananǽa a fínibus illis egréssa, clamábat dicens: Miserére mei, Fili David.
|
Kantyk Benedictus {Antyfona z Temporału}
Ant. Wyszedłszy Jezus,
Pieśń Zachariasza
Łk 1:68-79
1:68 Błogosławiony ✠ Pan, Bóg Izraelski: * iż nawiedził i uczynił odkupienie ludu swego.
1:69 I podniósł róg zbawienia nam: * w domu Dawida, służebnika swego.
1:70 Jako mówił przez usta świętych, * którzy od wieku są, proroków swoich.
1:71 Wybawienie od nieprzyjaciół naszych, * i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą.
1:72 Aby uczynił miłosierdzie z ojcy naszymi: * i wspamiętał na testament swój święty.
1:73 Przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, * że nam dać miał:
1:74 Iżbyśmy, wybawieni z ręki nieprzyjaciół naszych, * bez bojaźni mu służyli.
1:75 W świętobliwości i w sprawiedliwości przed nim, * po wszystkie dni nasze.
1:76 A ty dzieciątko, prorokiem Najwyższego będziesz nazwane: * bo uprzedzisz przed oblicznością Pańską, abyś gotował drogi jego:
1:77 Iżbyś dał naukę zbawienia ludowi jego: * na odpuszczenie grzechów ich:
1:78 Dla wnętrzności miłosierdzia Boga naszego: * przez które nawiedził nas Wschód z wysokości:
1:79 Aby zaświecił tym, którzy w ciemności i w cieniu śmierci siedzą: * ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wyszedłszy Jezus, odszedł w strony Tyru i Sydonu, a oto niewiasta Chananejska, wyszedłszy z owych granic, zawołała, mówiąc: zmiłuj się nademną Synu Dawidów.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Devotiónem pópuli tui, quǽsumus, Dómine, benígnus inténde: ut, qui per abstinéntiam macerántur in córpore, per fructum boni óperis reficiántur in mente.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Wejrzyj miłościwie prosimy Cię, Panie, na pobożne modły ludu Twego: aby ci, którzy przez wstrzemięźliwość umartwiają ciało swoje, owocem dobrych czynów pokrzepili dusze.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Chwała Tobie Panie, Królu wiecznej chwały.
|
Hymnus
Jam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.
Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.
Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.
Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.
Deo Patri sit glória,
Ejúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Nunc et per omne sǽculum.
Amen.
|
Hymn
Gdy już wzeszła gwiazda światła,
Kornie prośmy Boga,
By w czynnościach dziennych
Zachował nas od szkody.
Niech powściągając miarkuje język,
By nie rozbrzmiewała groza waśni:
Niechaj życzliwie chroni wzrok nasz,
By się nie poił próżnością.
Niech czyste będzie wnętrze serca,
I niech odstąpi nierozum;
Niechaj hardość ciała skruszy
Skąpość napoju i pokarmu.
Abyśmy, gdy dzień przejdzie,
A kolejność znów sprowadzi noc,
Czyści przez wstrzemięźliwość
Śpiewali mu chwałę.
Bogu Ojcu niechaj będzie chwała,
I jedynemu jego Synowi,
Wraz z Duchem Pocieszycielem,
Teraz i po wszystek wiek.
Amen.
|
Psalmi {Laudes:2 Psalmy i antyfony ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Vivo ego.
Psalmus 22 [1]
22:1 Dóminus regit me, et nihil mihi déerit: * in loco páscuæ ibi me collocávit.
22:2 Super aquam refectiónis educávit me: * ánimam meam convértit.
22:3 Dedúxit me super sémitas justítiæ, * propter nomen suum.
22:4 Nam, et si ambulávero in médio umbræ mortis, non timébo mala: * quóniam tu mecum es.
22:4 Virga tua, et báculus tuus: * ipsa me consoláta sunt.
22:5 Parásti in conspéctu meo mensam, * advérsus eos, qui tríbulant me.
22:5 Impinguásti in óleo caput meum: * et calix meus inébrians quam præclárus est!
22:6 Et misericórdia tua subsequétur me * ómnibus diébus vitæ meæ:
22:6 Et ut inhábitem in domo Dómini, * in longitúdinem diérum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Laudes:2 Psalmy i antyfony z Psałterza według okresu}
Ant. Żyję.
Psalm 22 [1]
22:1 Pan mię rządzi, a ninaczem mi schodzić nie będzie: * na miejscu paszy tam mię posadził.
22:2 Nad wodą posilenia wychował mię: * duszę moję nawrócił.
22:3 Prowadził mię ścieżkami sprawiedliwości, * dla imienia swego.
22:4 Bo choćbym téż chodził w pośród cienia śmierci, nie będę się bał złego: * bowiemeś ty jest zemną.
22:4 Laska twoja, i kij twój: * te mię cieszyły.
22:5 Nagotowałeś przed oczyma memi stół, * na przeciwko tym, którzy mię trapią.
22:5 Utłuściłeś olejkiem głowę moję: * a kielich mój upojający jak kosztowny jest!
22:6 I miłosierdzie twoje pójdzie za mną * po wszystkie dni żywota mojego:
22:6 I abym mieszkał w domu Pańskim, * na przedłużenie dni.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 71(2-8) [2]
71:2 Deus, judícium tuum regi da: * et justítiam tuam fílio regis:
71:2 Judicáre pópulum tuum in justítia, * et páuperes tuos in judício.
71:3 Suscípiant montes pacem pópulo: * et colles justítiam.
71:4 Judicábit páuperes pópuli, et salvos fáciet fílios páuperum: * et humiliábit calumniatórem.
71:5 Et permanébit cum sole, et ante lunam, * in generatióne et generatiónem.
71:6 Descéndet sicut plúvia in vellus: * et sicut stillicídia stillántia super terram.
71:7 Oriétur in diébus ejus justítia, et abundántia pacis: * donec auferátur luna.
71:8 Et dominábitur a mari usque ad mare: * et a flúmine usque ad términos orbis terrárum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 71(2-8) [2]
71:2 Boże, daj sąd twój królowi: * a sprawiedliwość twoję synowi królewskiemu:
71:2 Aby sądził lud twój w sprawiedliwości, * a ubogie twe w rozsądku.
71:3 Niechaj przyjmą góry pokój ludowi: * a pagórki sprawiedliwość.
71:4 Będzie sądził ubogie z ludu, i wybawi syny ubogich: * a uniży potwarcę.
71:5 I będzie trwał z słońcem, i przed księżycem, * na pokolenie i pokolenie.
71:6 Znidzie jako deszcz na runo: * a jako krople na ziemię kapiące.
71:7 Wznidzie za dni jego sprawiedliwość, i obfitość pokoju: * aż zginie miesiąc.
71:8 I będzie panował od morza aż do morza: * i od rzeki aż do krajów okręgu ziemie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 71(9-19) [3]
71:9 Coram illo prócident Æthíopes: * et inimíci ejus terram lingent.
71:10 Reges Tharsis, et ínsulæ múnera ófferent: * reges Árabum et Saba dona addúcent.
71:11 Et adorábunt eum omnes reges terræ: * omnes gentes sérvient ei:
71:12 Quia liberábit páuperem a poténte: * et páuperem, cui non erat adjútor.
71:13 Parcet páuperi et ínopi: * et ánimas páuperum salvas fáciet.
71:14 Ex usúris et iniquitáte rédimet ánimas eórum: * et honorábile nomen eórum coram illo.
71:15 Et vivet, et dábitur ei de auro Arábiæ, et adorábunt de ipso semper: * tota die benedícent ei.
71:16 Et erit firmaméntum in terra in summis móntium, superextollétur super Líbanum fructus ejus: * et florébunt de civitáte sicut fænum terræ.
71:17 Sit nomen ejus benedíctum in sǽcula: * ante solem pérmanet nomen ejus.
71:17 Et benedicéntur in ipso omnes tribus terræ: * omnes gentes magnificábunt eum.
71:18 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, * qui facit mirabília solus:
71:19 Et benedíctum nomen majestátis ejus in ætérnum: * et replébitur majestáte ejus omnis terra: fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 71(9-19) [3]
71:9 Przed nim będą padać Murzynowie: * a nieprzyjaciele jego ziemię lizać będą.
71:10 Królowie Tarsys i wyspy przyniosą dary: * królowie Arabscy i Saba przywiozą upominki.
71:11 I będą mu się kłaniać wszyscy królowie ziemscy: * wszyscy narodowie będą mu służyć.
71:12 Albowiem wybawi ubogiego: * tak możnego i nędznego, który nie miał pomocnika.
71:13 Przepuści ubogiemu i niedostatecznemu: * a dusze ubogich zbawi.
71:14 Z lichwy i nieprawości wykupi dusze ich: * a imię ich uczciwe przed nim.
71:15 A będzie żył, i dadzą mu z złota Arabskiego, i będą się zawsze kłaniać dla niego: * cały dzień będą go błogosławić.
71:16 I będzie utwierdzenie na ziemi na wierzchu gór, podniesie się nad Liban urodzaj jego: * i rozkwitną się z miasta jako zioła polne.
71:17 Niechaj będzie imię jego na wieki błogosławione: * przed słońcem trwa imię jego.
71:17 I będą w nim błogosławione wszystkie pokolenia ziemskie: * wszyscy narodowie wielbić go będą.
71:18 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, * który sam czyni dziwy:
71:19 I błogosławione imię majestatu jego na wieki: * i będzie napełniona majestatem jego wszystka ziemia: stań się, stań się.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 97 [4]
97:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * quia mirabília fecit.
97:1 Salvávit sibi déxtera ejus: * et brácchium sanctum ejus.
97:2 Notum fecit Dóminus salutáre suum: * in conspéctu géntium revelávit justítiam suam.
97:3 Recordátus est misericórdiæ suæ, * et veritátis suæ dómui Israël.
97:3 Vidérunt omnes términi terræ * salutáre Dei nostri.
97:4 Jubiláte Deo, omnis terra: * cantáte, et exsultáte, et psállite.
97:5 Psállite Dómino in cíthara, in cíthara et voce psalmi: * in tubis ductílibus, et voce tubæ córneæ.
97:6 Jubiláte in conspéctu regis Dómini: * moveátur mare, et plenitúdo ejus: orbis terrárum, et qui hábitant in eo.
97:8 Flúmina plaudent manu, simul montes exsultábunt a conspéctu Dómini: * quóniam venit judicáre terram.
97:9 Judicábit orbem terrárum in justítia, * et pópulos in æquitáte.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vivo ego dicit Dóminus: nolo mortem peccatóris, sed ut magis convertátur et vivat.
|
Psalm 97 [4]
97:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową: * bo uczynił dziwy.
97:1 Zbawiła sobie prawica jego: * i ramię święte jego.
97:2 Objawił Pan zbawienie swoje: * przed oczyma poganów oznajmił sprawiedliwość swoję.
97:3 Wspomniał na miłosierdzie swoje, * i na prawdę swą domowi Izrael.
97:3 Oglądały wszystkie kraje ziemie * zbawienie Boga naszego.
97:4 Wykrzykajcie Panu, wszystka ziemio: * śpiewajcie a weselcie się, i grajcie.
97:5 Grajcie Panu na cytrze, na cytrze i z głosem Psalmu: * na puzanach i na kornetach głośnych.
97:6 Wykrzykajcie przed oblicznością króla Pana: * niech się wzruszy morze, i pełność jego: okrąg ziemie, i mieszkający na nim.
97:8 Rzeki będą klaskać rękoma, góry społem będą się weselić przed oblicznością Pańską: * bo przyszedł sądzić ziemię.
97:9 Będzie sądził świat w sprawiedliwości, * a narody w prawości.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Żyję mówi Pan: nie chcę śmierci grzesznika, ale by się nawrócił, i miał życie.
|
Capitulum Responsorium Versus {ex Psalterio secundum tempora}
Zach 8:19
Pacem et veritátem dilígite, ait Dóminus omnípotens.
℟. Deo grátias.
℟.br. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.
℟. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.
℣. Qui sedes ad déxteram Patris.
℟. Miserére nobis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.
℣. Exsúrge, Christe, ádjuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
|
Kapitulum Responsorium Wers {z Psałterza według okresu}
Za 8:19
Prawdę a pokój miłujcie, to mówi Pan zastępów.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Chryste, Synu Boga żywego, * Zmiłuj się nad nami.
℟. Chryste, Synu Boga żywego, * Zmiłuj się nad nami.
℣. Który siedzisz po prawicy Ojca,
℟. Zmiłuj się nad nami.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Chryste, Synu Boga żywego, * Zmiłuj się nad nami.
℣. Powstań, Chryste, wspieraj nas.
℟. I wyzwól nas dla imienia Twego.
|
Orationes
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam justítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
|
Modlitwy
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Panie Boże wszechmogący, który bezpiecznie nas doprowadziłeś do początku dnia dzisiejszego: ochraniaj nas dzisiaj Swą mocą; abyśmy się tego dnia nie skłonili do żadnego grzechu, ale zawsze kierowali swoje myśli i uczynki do czynienia twojej sprawiedliwości.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
Martyrologium (anticip.)
Idibus Mártii Luna nona Anno Dómini 2019
Cæsaréæ, in Cappadócia, pássio sancti Longíni mílitis, qui Dómini latus láncea perforásse perhibétur.
Eódem die natális sancti Aristobúli, Apostolórum discípuli, qui, cursu prædicatiónis perácto, martýrium consummávit.
In Hellespónto sancti Menígni fullónis, qui sub Décio Imperatóre passus est.
In Ægýpto sancti Nicándri Mártyris, qui, cum sanctórum Mártyrum relíquias studióse perquíreret, et ipse méruit éffici Martyr, sub Diocletiáno Imperatóre.
Córdubæ, in Hispánia, sanctæ Leocrítiæ, Vírginis et Mártyris; quæ ob Christi fidem, in persecutióne Arábica, divérsis cruciátibus afflícta et gládio decolláta est.
Thessalonícæ sanctæ Matrónæ, quæ, cum esset ancílla cujúsdam Judǽæ, et occúlte Christum cóleret, ac furtívis oratiónibus quotídie Ecclésiam frequentáret, a dómina sua est deprehénsa et multiplíciter afflícta, atque novíssime, robústis fústibus usque ad mortem cæsa, in confessióne Christi, incorrúptum Deo spíritum réddidit.
Reáte sancti Probi Epíscopi, cui moriénti Juvenális et Eleuthérius Mártyres adfuérunt.
Vindobónæ, in Austria, sancti Cleméntis-Maríæ Hofbauer, Sacerdótis proféssi Congregatiónis a sanctíssimo Redemptóre nuncupátæ, plúrimis in Dei glória et animárum salúte promovénda ac dilatánda ipsa Congregatióne exantlátis labóribus insígnis; quem, virtútibus et miráculis clarum, Pius Décimus, Póntifex Máximus, in Sanctórum cánonem rétulit.
Apud Cápuam sancti Speciósi Mónachi, cujus ánimam (ut scribit beátus Gregórius Papa) germánus ejus deférri vidit in cælum.
Lutétiæ Parisiórum sanctæ Ludovícæ de Marillac, víduæ Le Gras, Societátis Puellárum a Caritáte una cum sancto Vincéntio a Paulo Fundatrícis, egénis sublevándis addictíssimæ, quam Pius Papa Undécimus Sanctárum fastis accénsuit.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.
|
Martyrologium (anticip.)
Roku Pańskiego 2019
Dnia 15-go marca w Cezarei w Kapadocji męczeństwo św. Longina, żołnierza, któremu podobnie jak Panu Jezusowi, przebito dzidą lewy bok.
Tegoż dnia uroczystość św. Arystobulusa, Ucznia Apostolskiego i Męczennika.
W tymże samym dniu świętego Walkersa Menignusa, Męczennika za czasów Decjusza.
W Egipcie św. Nikandra, Męczennika, który w nagrodę za to iż starannie zbierał relikwie św. Męczenników, sam sobie zasłużył na koronę męczeńską za czasów Dioklecjana.
W Kordowie św. Leokrycji, Dziewicy i Męczenniczki.
W Tessalonice św. Matrony, która będąc w służbie u pewnej żydówki, służyła w cichości również Jezusowi i potajemnie chodziła do kościoła. Pewnego razu jej pani pochwyciła na tych uczynkach. Wtenczas owa żydówka zaczęła się nad Świętą w okrutny i różnoraki sposób znęcać i tak długo biła ją kijami, aż wreszcie jeszcze przy śmierci wiarę swą wyznając, w ręce Stworzyciela oddała swą czystą duszę.
W Rieti św. Probusa, Biskupa, któremu w godzinie śmierci stanęli z pomocą święci Juwenalis i Eleuteriusz.
‥
W Rzymie św. Specjozusa, którego duszę ulatującą do Nieba widział jego brat.
‥
℣. I gdzie indziej wielu świętych Męczenników i Wyznawców oraz świętych Dziewic.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum ejus.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adjuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
℣. Cenna jest w oczach Pana.
℟. Śmierć świętych Jego.
Święta Maryja i wszyscy święci niech się wstawiają za nami u Pana, abyśmy zasłużyli na Jego pomoc i zbawienie, który żyje i króluje na wieki wieków. ℟. Amen.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Kyrie elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Wejrzyj na sługi Swoje, Panie, i na dzieła Twoje, i prowadź ich dzieci.
℟. I niech jasność Pana Boga naszego będzie nad nami, i prowadź pracę rąk naszych, i dzieła rąk naszych prowadź.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Módlmy się.
Panie Boże, królu nieba i ziemi, racz dzisiaj prowadzić i uświęcać, władać i kierować, serca i ciała nasze, zmysły, słowa i czyny nasze według prawa Twojego, i według przykazań Twoich: abyśmy teraz i w wieczności, przez Ciebie wspierani, zasłużyli na zbawienie i wyzwolenie, Zbawicielu świata: Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
℟. Amen.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
Lectio brevis {ex Psalterio secundum tempora}
Isa 55:6
Quǽrite Dóminum dum inveníri potest: invocáte eum, dum prope est.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
|
℣. Racz, Panie, pobłogosławić.
Błogosławieństwo. Dniem i czynami naszymi niech w swoim pokoju rozporządza Pan wszechmogący. Amen.
Czytanie krótkie {z Psałterza według okresu}
Iz 55:6
Szukajcie Pana, póki nalezion być może: wzywajcie go, póki jest blisko.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
Conclusio
℣. Adjutórium nóstrum ✠ in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedícite.
℟. Deus.
℣. Dóminus nos benedícat, ✠ et ab omni malo deféndat, et ad vitam perdúcat ætérnam. Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Wspomożenie nasze ✠ w imieniu Pana.
℟. Który stworzył niebo i ziemię.
℣. Błogosław nam.
℟. Boże.
℣. Niech Pan nas błogosławi, ✠ i broni od wszelkiego zła, i doprowadzi do życia wiecznego. A dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Chwała Tobie Panie, Królu wiecznej chwały.
|
Hymnus
Nunc, Sancte, nobis, Spíritus,
Unum Patri cum Fílio,
Dignáre promptus íngeri
Nostro refúsus péctori.
Os, lingua, mens, sensus, vigor
Confessiónem pérsonent.
Flamméscat igne cáritas,
Accéndat ardor próximos.
Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
|
Hymn
Teraz, Duchu Święty,
Jedno z Ojcem i Synem,
Racz łaskawie do nas wstąpić,
Rozlewając się w sercu naszem.
Usta, język, myśl, uczucie, siła
Niechaj głoszą chwałę.
Ogniem niech zapłonie miłość,
Żar jej niechaj zapali bliźnich.
Udziel nam tego, Ojcze najmiłościwszy,
I Ty Jedyny, równy Ojcu,
Z Duchem Pocieszycielem
Królujący po wszystek wiek.
Amen.
|
Psalmi {Laudes:2 Psalmy i antyfony ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Advenérunt nobis.
Psalmus 72(1-9) [1]
72:1 Quam bonus Israël Deus, * his, qui recto sunt corde!
72:2 Mei autem pæne moti sunt pedes: * pæne effúsi sunt gressus mei.
72:3 Quia zelávi super iníquos, * pacem peccatórum videns.
72:4 Quia non est respéctus morti eórum: * et firmaméntum in plaga eórum.
72:5 In labóre hóminum non sunt, * et cum homínibus non flagellabúntur:
72:6 Ídeo ténuit eos supérbia, * opérti sunt iniquitáte et impietáte sua.
72:7 Pródiit quasi ex ádipe iníquitas eórum: * transiérunt in afféctum cordis.
72:8 Cogitavérunt, et locúti sunt nequítiam: * iniquitátem in excélso locúti sunt.
72:9 Posuérunt in cælum os suum: * et lingua eórum transívit in terra.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Laudes:2 Psalmy i antyfony z Psałterza według okresu}
Ant. Nadeszły dla nas.
Psalm 72(1-9) [1]
72:1 Jako dobry Bóg Izraelczyków, * tym, którzy są prostego serca!
72:2 Ale moje nogi mało się nie potknęły: * mało nie szwankowały kroki moje.
72:3 Iżem był ruszon zawiścią przeciw złośnikom, * widząc pokój grzesznych.
72:4 Albowiem niemasz względu na śmierć ich: * ani przedłużenia w utrapieniu ich.
72:5 W pracy ludzkiéj nie są, * i z ludźmi nie będą karani.
72:6 I przetóż je pycha zjęła, * okryli się nieprawością i niezbożnością swoją.
72:7 Wystąpiła jakoby z tłustości nieprawość ich: * puścili się za żądzami serca.
72:8 Myślili i mówili złość: * nieprawość ku górze mówili.
72:9 Podnieśli w niebo usta swoje: * a ich język przechodził po ziemi.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 72(10-17) [2]
72:10 Ídeo convertétur pópulus meus hic: * et dies pleni inveniéntur in eis.
72:11 Et dixérunt: Quómodo scit Deus, * et si est sciéntia in excélso?
72:12 Ecce, ipsi peccatóres, et abundántes in sǽculo, * obtinuérunt divítias.
72:13 Et dixi: Ergo sine causa justificávi cor meum, * et lavi inter innocéntes manus meas:
72:14 Et fui flagellátus tota die, * et castigátio mea in matutínis.
72:15 Si dicébam: Narrábo sic: * ecce, natiónem filiórum tuórum reprobávi.
72:16 Existimábam ut cognóscerem hoc, * labor est ante me:
72:17 Donec intrem in Sanctuárium Dei: * et intéllegam in novíssimis eórum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 72(10-17) [2]
72:10 I przetóż lud mój obróci się tu: * i dni pełne najdą się między nimi.
72:11 I mówili: Jakoż wie Bóg, * a jestli wiadomość na wysokości?
72:12 Oto ci grzesznicy, a obfitujący na świecie, * otrzymali bogactwa.
72:13 I rzekłem: Tomci tedy próżno usprawiedliwiał serce swe, * i omywałem między niewinnymi ręce moje:
72:14 I byłem biczowan cały dzień, * a karanie moje rano.
72:15 Jeźlim mówił: Tak mówić będę: * otom rodzaj synów twoich potępił.
72:16 Myślałem, abych to zrozumiał, * praca to przedemną:
72:17 Aż wnidę do świątynie Bożéj: * i zrozumiem ich dokończenie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 72(18-28) [3]
72:18 Verúmtamen propter dolos posuísti eis: * dejecísti eos dum allevaréntur.
72:19 Quómodo facti sunt in desolatiónem, súbito defecérunt: * periérunt propter iniquitátem suam.
72:20 Velut sómnium surgéntium, Dómine, * in civitáte tua imáginem ipsórum ad níhilum rédiges.
72:21 Quia inflammátum est cor meum, et renes mei commutáti sunt: * et ego ad níhilum redáctus sum, et nescívi.
72:23 Ut juméntum factus sum apud te: * et ego semper tecum.
72:24 Tenuísti manum déxteram meam: et in voluntáte tua deduxísti me, * et cum glória suscepísti me.
72:25 Quid enim mihi est in cælo? * et a te quid vólui super terram?
72:26 Defécit caro mea, et cor meum: * Deus cordis mei, et pars mea Deus in ætérnum.
72:27 Quia ecce, qui elóngant se a te, períbunt: * perdidísti omnes, qui fornicántur abs te.
72:28 Mihi autem adhærére Deo bonum est: * pónere in Dómino Deo spem meam:
72:28 Ut annúntiem omnes prædicatiónes tuas, * in portis fíliæ Sion.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Advenérunt nobis dies pœniténtiæ ad rediménda peccáta, ad salvándas ánimas.
|
Psalm 72(18-28) [3]
72:18 Bo zaprawdę dla zdrad nagotowałeś im: * zrzuciłeś je, gdy się podnosili.
72:19 Jakóż spustoszeli, natychmiast ustali: * zginęli dla nieprawości swojéj.
72:20 Jako sen ustawających, Panie, * w mieście twem obraz ich wniwecz obrócisz.
72:21 Bo się zapaliło serce moje, i odmieniły się nerki moje: * i jam wniwecz obrócony, a nie wiedziałem.
72:23 Jako bydlę stałem się u ciebie: * a ja zawsze z tobą.
72:24 Ująłeś mię za prawą rękę moję: a według woli twojéj prowadziłeś mię, * i przyjąłeś mię z chwałą.
72:25 Bo cóż ja mam w niebie? * albo czegom chciał na ziemi oprócz ciebie?
72:26 Ustało ciało moje i serce moje: * Boże, serca mojego, i części moja, Boże; na wieki.
72:27 Bo oto, którzy się oddalają od ciebie, zginą: * zatraciłeś wszystkie, którzy cudzołożą, od ciebie.
72:28 Ale mnie dobrze jest trwać przy Bogu: * pokładać w Panu Bogu nadzieję moję:
72:28 Abych opowiadał wszystkie chwały twoje, * w bramach córki Syońskiéj.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Nadeszły dla nas dni pokuty, dla zadośćuczynienia za grzeczy, dla zbawienia duszy.
|
Capitulum Responsorium Versus {ex Psalterio secundum tempora}
Joël 2:12-13
Convertímini ad me in toto corde vestro, in jejúnio, et fletu, et planctu. Et scíndite corda vestra, et non vestiménta vestra, ait Dóminus omnípotens.
℟. Deo grátias.
℟.br. Ipse liberávit me * De láqueo venántium.
℟. Ipse liberávit me * De láqueo venántium.
℣. Et a verbo áspero.
℟. De láqueo venántium.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ipse liberávit me * De láqueo venántium.
℣. Scápulis suis obumbrábit tibi.
℟. Et sub pennis ejus sperábis.
|
Kapitulum Responsorium Wers {z Psałterza według okresu}
Jo 2:12-13
Nawróćcie się do mnie ze wszystkiego serca waszego w poście i w płaczu i w żalu. I rozdzierajcie serca wasze, a nie szaty wasze, mówi Pan wszechmogący.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. On mię wyrwał * Z sidła łowiących.
℟. On mię wyrwał * Z sidła łowiących.
℣. I od przykrego słowa.
℟. Z sidła łowiących.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. On mię wyrwał * Z sidła łowiących.
℣. Plecami swemi okryje cię.
℟. A pod skrzydłami jego nadzieję mieć będziesz.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Devotiónem pópuli tui, quǽsumus, Dómine, benígnus inténde: ut, qui per abstinéntiam macerántur in córpore, per fructum boni óperis reficiántur in mente.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Wejrzyj miłościwie prosimy Cię, Panie, na pobożne modły ludu Twego: aby ci, którzy przez wstrzemięźliwość umartwiają ciało swoje, owocem dobrych czynów pokrzepili dusze.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Chwała Tobie Panie, Królu wiecznej chwały.
|
Hymnus
Rector potens, verax Deus,
Qui témperas rerum vices,
Splendóre mane illúminas,
Et ígnibus merídiem:
Exstíngue flammas lítium,
Aufer calórem nóxium,
Confer salútem córporum,
Verámque pacem córdium.
Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
|
Hymn
Rządco potężny, prawdomówny Boże,
Który porządkujesz kolejność rzeczy,
Blaskiem rozjaśniasz ranek,
A upałami południe:
Przygaś płomienie waśni,
Oddal wzburzenie szkodliwe,
Udziel ciałom pomyślności,
A sercom pokoju prawdziwego.
Udziel nam tego, Ojcze najmiłościwszy,
I Ty Jedyny, równy Ojcu,
Z Duchem Pocieszycielem
Królujący po wszystek wiek.
Amen.
|
Psalmi {Laudes:2 Psalmy i antyfony ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Commendémus nosmetípsos.
Psalmus 73(1-9) [1]
73:1 Ut quid, Deus, repulísti in finem: * irátus est furor tuus super oves páscuæ tuæ?
73:2 Memor esto congregatiónis tuæ, * quam possedísti ab inítio.
73:2 Redemísti virgam hereditátis tuæ: * mons Sion, in quo habitásti in eo.
73:3 Leva manus tuas in supérbias eórum in finem: * quanta malignátus est inimícus in sancto!
73:4 Et gloriáti sunt qui odérunt te: * in médio solemnitátis tuæ.
73:5 Posuérunt signa sua, signa: * et non cognovérunt sicut in éxitu super summum.
73:6 Quasi in silva lignórum secúribus excidérunt jánuas ejus in idípsum: * in secúri et áscia dejecérunt eam.
73:7 Incendérunt igni Sanctuárium tuum: * in terra polluérunt tabernáculum nóminis tui.
73:8 Dixérunt in corde suo cognátio eórum simul: * Quiéscere faciámus omnes dies festos Dei a terra.
73:9 Signa nostra non vídimus, jam non est prophéta: * et nos non cognóscet ámplius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Laudes:2 Psalmy i antyfony z Psałterza według okresu}
Ant. Wykażmy się.
Psalm 73(1-9) [1]
73:1 Przeczżeś, Boże, odegnał nas do końca: * rozgniewała się zapalczywość twoja na owce pastwiska twego?
73:2 Wspomnij na zgromadzenie twoje, * któreś posiadł od początku.
73:2 Odkupiłeś pręt dziedzictwa twego: * górę Syon, na któréjeś mieszkał.
73:3 Podnieś ręce twoje na pychy ich, na koniec: * jako wiele nabroił nieprzyjaciel w świątnicy!
73:4 I chlubili się, którzy cię nienawidzą: * w pośrodku święta uroczystego twego.
73:5 Położyli znaki swoje za znaki: * a nie poznali, jako na wyjściu na wierzch.
73:6 Jako w lesie drzew siekierami, wyrębowali drzwi jego pospołu: * toporem i oskardem obalili je.
73:7 Zapalili ogniem świątnicę twą: * na ziemi splugawili przybytek imienia twego.
73:8 Mówili w sercu swojem, rodzaj ich pospołu: * Uczyńmy, że ustaną wszystkie święta Boże z ziemie.
73:9 Znaków naszych nie widzieliśmy, już niemasz proroka: * i już nas więcéj nie pozna.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 73(10-17) [2]
73:10 Úsquequo, Deus, improperábit inimícus: * irrítat adversárius nomen tuum in finem?
73:11 Ut quid avértis manum tuam, et déxteram tuam, * de médio sinu tuo in finem?
73:12 Deus autem Rex noster ante sǽcula: * operátus est salútem in médio terræ.
73:13 Tu confirmásti in virtúte tua mare: * contribulásti cápita dracónum in aquis.
73:14 Tu confregísti cápita dracónis: * dedísti eum escam pópulis Æthíopum.
73:15 Tu dirupísti fontes, et torréntes: * tu siccásti flúvios Ethan.
73:16 Tuus est dies, et tua est nox: * tu fabricátus es auróram et solem.
73:17 Tu fecísti omnes términos terræ: * æstátem et ver tu plasmásti ea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 73(10-17) [2]
73:10 Dokądże, Boże, nieprzyjaciel urągać będzie: * draźni przeciwnik imię twe do końca?
73:11 Czemuż odwracasz rękę twoję, i prawicę twoję, * z pośrodku zanadrza twego do końca?
73:12 Ale Bóg król nasz przed wieki: * sprawił zbawienie w pośrodku ziemie.
73:13 Tyś utwierdził mocą twoją morze: * pokruszyłeś głowy smoków w wodach.
73:14 Tyś potarł głowy smokowe: * dałeś go na pokarm ludziom Murzyńskim.
73:15 Tyś przerwał źródła i potoki: * tyś wysuszył rzeki Ethan.
73:16 Twójci jest dzień, i twoja jest noc: * tyś udziałał zorzę i słońce.
73:17 Tyś uczynił wszystkie granice ziemie: * lato i wiosnę, tyś je sprawił.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 73(18-23) [3]
73:18 Memor esto hujus, inimícus improperávit Dómino: * et pópulus insípiens incitávit nomen tuum.
73:19 Ne tradas béstiis ánimas confiténtes tibi, * et ánimas páuperum tuórum ne obliviscáris in finem.
73:20 Réspice in testaméntum tuum: * quia repléti sunt, qui obscuráti sunt terræ dómibus iniquitátum.
73:21 Ne avertátur húmilis factus confúsus: * pauper et inops laudábunt nomen tuum.
73:22 Exsúrge, Deus, júdica causam tuam: * memor esto improperiórum tuórum, eórum quæ ab insipiénte sunt tota die.
73:23 Ne obliviscáris voces inimicórum tuórum: * supérbia eórum, qui te odérunt, ascéndit semper.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Commendémus nosmetípsos in multa patiéntia, in jejúniis multis, per arma justítiæ.
|
Psalm 73(18-23) [3]
73:18 Pamiętaj na to, nieprzyjaciel urągał Panu: * a lud bezrozumny draźnił imię twoje.
73:19 Nie podawaj bestyom dusz wyznawających tobie, * i dusz ubogich twoich nie zapominaj do końca.
73:20 Wejrzyj na Testament twój: * albowiem napełnieni są najpodlejsi na ziemi domów nieprawości.
73:21 Niech się nie wraca nędznik zawstydzony: * ubogi a niedostateczny będą chwalić imię twoje.
73:22 Powstań, Boże, rozsądź sprawę twoję: * pomnij na pohańbienia twoje, które się dzieją od głupiego cały dzień.
73:23 Nie zapominaj głosów nieprzyjaciół twoich: * pycha tych, którzy cię nienawidzą, ku górze idzie zawsze.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wykażmy się w wielkiej cierpliwości, w wielkim poście, w zbroi sprawiedliwości.
|
Capitulum Responsorium Versus {ex Psalterio secundum tempora}
Isa 55:7
Derelínquat ímpius viam suam, et vir iníquus cogitatiónes suas, et revertátur ad Dóminum, et miserébitur ejus, et ad Deum nostrum, quóniam multus est ad ignoscéndum.
℟. Deo grátias.
℟.br. Scápulis suis * Obumbrábit tibi.
℟. Scápulis suis * Obumbrábit tibi.
℣. Et sub pennis ejus sperábis.
℟. Obumbrábit tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Scápulis suis * Obumbrábit tibi.
℣. Scuto circúmdabit te véritas ejus.
℟. Non timébis a timóre noctúrno.
|
Kapitulum Responsorium Wers {z Psałterza według okresu}
Iz 55:7
Niech opuści złośnik drogę swoją, a mąż nieprawy myśli swe, i niech się nawróci do Pana, a zmiłuje się nad nim: i do Boga naszego; bo hojny jest ku odpuszczeniu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Plecami swemi * Okryje cię.
℟. Plecami swemi * Okryje cię.
℣. A pod skrzydłami jego nadzieję mieć będziesz.
℟. Okryje cię.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Plecami swemi * Okryje cię.
℣. Tarczą ogarnie cię prawda jego.
℟. Nie ulękniesz się od strachu nocnego.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Devotiónem pópuli tui, quǽsumus, Dómine, benígnus inténde: ut, qui per abstinéntiam macerántur in córpore, per fructum boni óperis reficiántur in mente.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Wejrzyj miłościwie prosimy Cię, Panie, na pobożne modły ludu Twego: aby ci, którzy przez wstrzemięźliwość umartwiają ciało swoje, owocem dobrych czynów pokrzepili dusze.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Chwała Tobie Panie, Królu wiecznej chwały.
|
Hymnus
Rerum, Deus, tenax vigor,
Immótus in te pérmanens,
Lucis diúrnæ témpora
Succéssibus detérminans:
Largíre lumen véspere,
Quo vita nusquam décidat,
Sed prǽmium mortis sacræ
Perénnis instet glória.
Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
|
Hymn
Boże, mocy utrzymująca rzeczy,
W sobie trwający niewzruszenie,
Oznaczający czasy kolejnością
Światła dziennego:
Udzielaj hojnie światła wieczorem,
Ażeby życie nigdy nie ustało,
Lecz chwała wieczna czekała
Jako nagroda śmierci świątobliwej.
Udziel nam tego, Ojcze najmiłościwszy,
I Ty Jedyny, równy Ojcu,
Z Duchem Pocieszycielem
Królujący po wszystek wiek.
Amen.
|
Psalmi {Laudes:2 Psalmy i antyfony ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Per arma justítiæ.
Psalmus 74 [1]
74:2 Confitébimur tibi, Deus: * confitébimur, et invocábimus nomen tuum.
74:3 Narrábimus mirabília tua: * cum accépero tempus, ego justítias judicábo.
74:4 Liquefácta est terra, et omnes qui hábitant in ea: * ego confirmávi colúmnas ejus.
74:5 Dixi iníquis: Nolíte iníque ágere: * et delinquéntibus: Nolíte exaltáre cornu:
74:6 Nolíte extóllere in altum cornu vestrum: * nolíte loqui advérsus Deum iniquitátem.
74:7 Quia neque ab Oriénte, neque ab Occidénte, neque a desértis móntibus: * quóniam Deus judex est.
74:8 Hunc humíliat, et hunc exáltat: * quia calix in manu Dómini vini meri plenus misto.
74:9 Et inclinávit ex hoc in hoc: verúmtamen fæx ejus non est exinaníta: * bibent omnes peccatóres terræ.
74:10 Ego autem annuntiábo in sǽculum: * cantábo Deo Jacob.
74:11 Et ómnia córnua peccatórum confríngam: * et exaltabúntur córnua justi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Laudes:2 Psalmy i antyfony z Psałterza według okresu}
Ant. W zbroi sprawiedliwości,
Psalm 74 [1]
74:2 Wyznawać ci będziemy, Boże: * wyznawać będziemy, i wzywać imienia twego.
74:3 Opowiadać będziemy dziwne sprawy twoje: * gdy wezmę czas, ja sprawiedliwości sądzić będę.
74:4 Roztopiła się ziemia i wszyscy, którzy mieszkają na niéj: * jam umocnił filary jéj.
74:5 Mówiłem nieprawym: Nie czyńcie nieprawości: * a występnym: Nie podnoście rogu.
74:6 Nie podnoście ku górze rogu waszego: * nie mówcie przeciw Bogu nieprawości.
74:7 Bo ani od wschodu, ani od zachodu, ani od pustych gór: * albowiem Bóg jest sędzia.
74:8 Tego poniża, a owego podwyższa: * bo w ręce Pańskiéj jest kielich wina szczerego, pełen zmięszania.
74:9 I nachylił z tego w on: wszakże drożdże jego nie wylały się: * będą pić wszyscy grzesznicy ziemie.
74:10 A ja będę opowiadał na wieki: * będę śpiewał Bogu Jakóbowemu.
74:11 I wszystkie rogi grzeszników połamię: * a rogi sprawiedliwego będą wywyższone.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 75(2-7) [2]
75:2 Notus in Judǽa Deus: * in Israël magnum nomen ejus.
75:3 Et factus est in pace locus ejus: * et habitátio ejus in Sion.
75:4 Ibi confrégit poténtias árcuum, * scutum, gládium, et bellum.
75:5 Illúminans tu mirabíliter a móntibus ætérnis: * turbáti sunt omnes insipiéntes corde.
75:6 Dormiérunt somnum suum: * et nihil invenérunt omnes viri divitiárum in mánibus suis.
75:7 Ab increpatióne tua, Deus Jacob, * dormitavérunt qui ascendérunt equos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 75(2-7) [2]
75:2 Znajomy Bóg w Judzie: * w Izraelu wielkie imię jego.
75:3 I stało się w pokoju miejsce jego: * i mieszkanie jego na Syonie.
75:4 Tam połamał mocności łuków, * tarczą, miecz, i wojnę.
75:5 Ty, oświecający dziwnie z gór wiekuistych: * strwożyli się wszyscy głupiego serca.
75:6 Zasnęli snem swoim: * a nic nie naleźli bogacze w rękach swoich.
75:7 Od fukania twego, Boże Jakób, * drzemali ci, co wsiadli na konie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 75(8-13) [3]
75:8 Tu terríbilis es, et quis resístet tibi? * ex tunc ira tua.
75:9 De cælo audítum fecísti judícium: * terra trémuit et quiévit,
75:10 Cum exsúrgeret in judícium Deus, * ut salvos fáceret omnes mansuétos terræ.
75:11 Quóniam cogitátio hóminis confitébitur tibi: * et relíquiæ cogitatiónis diem festum agent tibi.
75:12 Vovéte, et réddite Dómino, Deo vestro: * omnes, qui in circúitu ejus affértis múnera.
75:13 Terríbili et ei qui aufert spíritum príncipum, * terríbili apud reges terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Per arma justítiæ virtútis Dei commendémus nosmetípsos in multa patiéntia.
|
Psalm 75(8-13) [3]
75:8 Tyś jest straszliwy, a któż się sprzeciwi tobie? * odtąd gniew twój.
75:9 Z nieba dałeś słyszeć sąd: * ziemia zadrżała i zamilkła.
75:10 Gdy powstawał Bóg na sąd, * aby wybawił wszystkie ciche ziemie.
75:11 Bo myśl człowiecza będzie wyznawała tobie: * a ostatki myśli będąć święto święcić.
75:12 Śluby czyńcie a oddawajcie Panu, Bogu waszemu: * wszyscy, którzy około niego, przynaszajcie dary.
75:13 Straszliwemu a temu, który odejmuje ducha książętom, * strasznemu u królów ziemskich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. W zbroi sprawiedliwości, w mocy Bożej, wykażmy się wielką cierpliwością.
|
Capitulum Responsorium Versus {ex Psalterio secundum tempora}
Isa 58:7
Frange esuriénti panem tuum, et egénos vagósque induc in domum tuam: cum víderis nudum, óperi eum, et carnem tuam ne despéxeris.
℟. Deo grátias.
℟.br. Scuto circúmdabit te * Véritas ejus.
℟. Scuto circúmdabit te * Véritas ejus.
℣. Non timébis a timóre noctúrno.
℟. Véritas ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Scuto circúmdabit te * Véritas ejus.
℣. Ángelis suis Deus mandávit de te.
℟. Ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
|
Kapitulum Responsorium Wers {z Psałterza według okresu}
Iz 58:7
Ułam łaknącemu chleba twego, a ubogie i tułające się wprowadź do domu twego: gdy ujrzysz nagiego, przyodziej go, a nie gardź ciałem twojem.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Tarczą ogarnie cię * Prawda jego.
℟. Tarczą ogarnie cię * Prawda jego.
℣. Nie ulękniesz się od strachu nocnego.
℟. Prawda jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Tarczą ogarnie cię * Prawda jego.
℣. Aniołom swoim Bóg rozkazał o tobie.
℟. Aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Devotiónem pópuli tui, quǽsumus, Dómine, benígnus inténde: ut, qui per abstinéntiam macerántur in córpore, per fructum boni óperis reficiántur in mente.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Wejrzyj miłościwie prosimy Cię, Panie, na pobożne modły ludu Twego: aby ci, którzy przez wstrzemięźliwość umartwiają ciało swoje, owocem dobrych czynów pokrzepili dusze.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Chwała Tobie Panie, Królu wiecznej chwały.
|
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Ecce quam bonum. ‡
Psalmus 132 [1]
132:1 Ecce quam bonum ‡ et quam jucúndum, * habitáre fratres in unum:
132:2 Sicut unguéntum in cápite, * quod descéndit in barbam, barbam Aaron,
132:2 Quod descéndit in oram vestiménti ejus: * sicut ros Hermon, qui descéndit in montem Sion.
132:3 Quóniam illic mandávit Dóminus benedictiónem, * et vitam usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce quam bonum et quam jucúndum habitáre fratres in unum.
|
Psalmy {Psalmy i antyfony z Psałterza według dnia}
Ant. Oto jako dobra. ‡
Psalm 132 [1]
132:1 Oto jako dobra, ‡ a jako wdzięczna rzecz, * mieszkać braciéj społem:
132:2 Jako olejek na głowie, * który spływa na brodę, brodę Aaronową,
132:2 Który spływa na kraje odzienia jego: * jako rosa Hermon, która zstępuje na górę Syon.
132:3 Albowiem tam przykazał Pan błogosławieństwo, * i żywot aż na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Oto jako dobra, a jako wdzięczna rzecz, mieszkać braciéj społem.
|
Ant. Confitémini Dómino. ‡
Psalmus 135(1-9) [2]
135:1 Confitémini Dómino ‡ quóniam bonus: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:2 Confitémini Deo deórum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:3 Confitémini Dómino dominórum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:4 Qui facit mirabília magna solus: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:5 Qui fecit cælos in intelléctu: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:6 Qui firmávit terram super aquas: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:7 Qui fecit luminária magna: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:8 Solem in potestátem diéi: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:9 Lunam, et stellas in potestátem noctis: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Confitémini Dómino quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
|
Ant. Wyznawajcie Panu. ‡
Psalm 135(1-9) [2]
135:1 Wyznawajcie Panu, ‡ bo dobry: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:2 Wyznawajcie Bogu nad bogi: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:3 Wyznawajcie Panu nad pany: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:4 Który sam czyni wielkie dziwy: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:5 Który uczynił niebiosa z rozumem: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:6 Który utwierdził ziemię nad wodami: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:7 Który uczynił światła wielkie: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:8 Słońce, aby panowało we dnie: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:9 Miesiąc i gwiazdy, aby panowały nocy: * bo na wieki miłosierdzie jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wyznawajcie Panu, bo na wieki miłosierdzie jego.
|
Ant. Confitémini Dómino.
Psalmus 135(10-26) [3]
135:10 Qui percússit Ægýptum cum primogénitis eórum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:11 Qui edúxit Israël de médio eórum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:12 In manu poténti, et brácchio excélso: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:13 Qui divísit Mare Rubrum in divisiónes: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:14 Et edúxit Israël per médium ejus: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:15 Et excússit Pharaónem, et virtútem ejus in Mari Rubro: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:16 Qui tradúxit pópulum suum per desértum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:17 Qui percússit reges magnos: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:18 Et occídit reges fortes: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:19 Sehon, regem Amorrhæórum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:20 Et Og, regem Basan: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:21 Et dedit terram eórum hereditátem: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:22 Hereditátem Israël, servo suo: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:23 Quia in humilitáte nostra memor fuit nostri: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:24 Et redémit nos ab inimícis nostris: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:25 Qui dat escam omni carni: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:26 Confitémini Deo cæli: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
135:26 Confitémini Dómino dominórum: * quóniam in ætérnum misericórdia ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Confitémini Dómino quia in humilitáte nostra memor fuit nostri.
|
Ant. Wyznawajcie Panu.
Psalm 135(10-26) [3]
135:10 Który pobił Egipt z ich pierworodnymi: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:11 Który wywiódł Izraela z pośrodku ich: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:12 Ręką mocną i ramieniem wysokiem: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:13 Który rozdzielił morze Czerwone na Rozdziały: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:14 I przeprowadził lud Izraelski przez pośrodek jego: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:15 I zrzucił Pharaona i wojsko jego w morze Czerwone: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:16 Który przeprowadził lud swój przez puszczą: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:17 Który poraził króle wielkie: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:18 I pobił króle możne: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:19 Sehona, króla Amorrejczyków: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:20 I Oga, króla Bazan: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:21 I dał ziemię ich w dziedzictwo: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:22 W dziedzictwo Izraelowi, słudze swemu: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:23 Albowiem w uniżeniu naszem pamiętał na nas: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:24 I odkupił nas od nieprzyjaciół naszych: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:25 Który daje pokarm wszelkiemu ciału: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:26 Wyznawajcie Bogu nieba: * bo na wieki miłosierdzie jego.
135:26 Wyznawajcie Panu nad pany: * bo na wieki jest miłosierdzie jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wyznawajcie Panu, albowiem w uniżeniu naszem pamiętał na nas.
|
Ant. Adhǽreat lingua mea.
Psalmus 136 [4]
136:1 Super flúmina Babylónis, illic sédimus et flévimus: * cum recordarémur Sion:
136:2 In salícibus in médio ejus, * suspéndimus órgana nostra.
136:3 Quia illic interrogavérunt nos, qui captívos duxérunt nos, * verba cantiónum:
136:3 Et qui abduxérunt nos: * Hymnum cantáte nobis de cánticis Sion.
136:4 Quómodo cantábimus cánticum Dómini * in terra aliéna?
136:5 Si oblítus fúero tui, Jerúsalem, * oblivióni detur déxtera mea.
136:6 Adhǽreat lingua mea fáucibus meis, * si non memínero tui:
136:6 Si non proposúero Jerúsalem, * in princípio lætítiæ meæ.
136:7 Memor esto, Dómine, filiórum Edom, * in die Jerúsalem:
136:7 Qui dicunt: Exinaníte, exinaníte * usque ad fundaméntum in ea.
136:8 Fília Babylónis mísera: * beátus, qui retríbuet tibi retributiónem tuam, quam retribuísti nobis.
136:9 Beátus, qui tenébit, * et allídet párvulos tuos ad petram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adhǽreat lingua mea fáucibus meis, si non memínero tui Jerúsalem.
|
Ant. Niechaj przyschnie język mój.
Psalm 136 [4]
136:1 Nad rzekami Babilońskiéj ziemie, tameśmy siedzieli i płakali: * gdyśmy wspominali na Syon.
136:2 Na wierzbach w pośród jéj * powieszaliśmy muzyckie naczynia nasze.
136:3 Bo nas tam pytali, którzy nas w niewolą zagnali, * o słowach pieśni:
136:3 A którzy nas zawiedli: * Śpiewajcie nam pieśń z pieśni Syońskich.
136:4 Jakoż mamy śpiewać pieśń Pańską * w cudzéj ziemi?
136:5 Jeźli cię zapomnę, Jeruzalem, * niech zapomniona będzie prawica moja.
136:6 Niechaj przyschnie język mój do podniebienia mego, * jeźlibym na cię nie pomniał:
136:6 Jeźlibym nie pokładał Jeruzalem * na początku wesela mego.
136:7 Pomnij, Panie, na syny Edom, * w dzień Jeruzalem:
136:7 Którzy mówią: Spustoszcie, spustoszcie * aż do gruntu w nim.
136:8 Córko Babilońska, nędznico: * błogosławiony, który tobie odda nagrodę twoję, którąś nam zadziałała.
136:9 Błogosławiony, który pochwyci, * i roztrąci dzieci twe o opokę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Niechaj przyschnie język mój do podniebienia mego, jeźlibym na cię nie pomniał Jeruzalem.
|
Ant. Confitébor. ‡
Psalmus 137 [5]
137:1 Confitébor ‡ tibi, Dómine, in toto corde meo: * quóniam audísti verba oris mei.
137:2 In conspéctu Angelórum psallam tibi: * adorábo ad templum sanctum tuum, et confitébor nómini tuo.
137:3 Super misericórdia tua, et veritáte tua: * quóniam magnificásti super omne, nomen sanctum tuum.
137:4 In quacúmque die invocávero te, exáudi me: * multiplicábis in ánima mea virtútem.
137:5 Confiteántur tibi, Dómine, omnes reges terræ: * quia audiérunt ómnia verba oris tui:
137:6 Et cantent in viis Dómini: * quóniam magna est glória Dómini.
137:7 Quóniam excélsus Dóminus, et humília réspicit: * et alta a longe cognóscit.
137:8 Si ambulávero in médio tribulatiónis, vivificábis me: * et super iram inimicórum meórum extendísti manum tuam, et salvum me fecit déxtera tua.
137:9 Dóminus retríbuet pro me: * Dómine, misericórdia tua in sǽculum: ópera mánuum tuárum ne despícias.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Confitébor nómini tuo, Dómine, super misericórdia et veritáte tua.
|
Ant. Będęć, wyznawał.
Psalm 137 [5]
137:1 Będęć, Panie, wyznawał ze wszystkiego serca mego: * żeś wysłuchał słów ust moich.
137:2 Przed oblicznością Aniołów będęć śpiewał: * będę się kłaniał ku kościołowi twemu świętemu, i będę wyznawał imieniowi twojemu.
137:3 Dla miłosierdzia twego i dla prawdy twojéj: * boś uwielbił nade wszystko święte imię twoje.
137:4 W którykolwiek dzień wzywać cię będę, wysłuchaj mię: * rozmnożysz moc w duszy mojéj.
137:5 Niech ci wyznawają, Panie, wszyscy królowie ziemscy: * bo słyszeli wszystkie słowa ust twoich:
137:6 I niech śpiewają na drogach Pańskich: * iż wielka jest chwała Pańska.
137:7 Albowiem wysoki Pan, a na niskie patrzy: * a wysokie zdaleka poznawa.
137:8 Jeźlibym chodził w pośrodku utrapienia, ożywisz mię: * a na gniew nieprzyjaciół moich wyciągnąłeś rękę twoję, i zbawiła mię prawica twoja.
137:9 Pan odda za mię: * Panie, miłosierdzie twoje na wieki: dzieła rąk twoich nie wzgardzaj.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Będęć, wyznawał Imię Twoje Panie, dla miłosierdzia twego i dla prawdy twojéj.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
Joël 2:17
Inter vestíbulum et altáre plorábunt sacerdótes, minístri Dómini, et dicent: Parce, Dómine, parce pópulo tuo: et ne des hereditátem tuam in oppróbrium, ut dominéntur eis natiónes.
℟. Deo grátias.
Hymnus
Audi, benígne Cónditor,
Nostras preces cum flétibus,
In hoc sacro jejúnio
Fusas quadragenário.
Scrutátor alme córdium,
Infírma tu scis vírium:
Ad te revérsis éxhibe
Remissiónis grátiam.
Multum quidem peccávimus,
Sed parce confiténtibus:
Ad nóminis laudem tui
Confer medélam lánguidis.
Concéde nóstrum cónteri
Corpus per abstinéntiam;
Culpæ ut relínquant pábulum
Jejúna corda críminum.
Præsta, beáta Trínitas,
Concéde, simplex Únitas;
Ut fructuósa sint tuis
Jejuniórum múnera.
Amen.
℣. Ángelis suis Deus mandávit de te.
℟. Ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
|
Kapitulum Hymn Wers {z Psałterza według dnia}
Jo 2:17
Między przysionkiem a ołtarzem będą płakać kapłani, słudzy Pańscy, a będą mówić: Przepuść, Panie, przepuść ludowi twemu, a nie daj dziedzictwa twego na hańbę, żeby nad niem poganie panowali.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
Usłysz łaskawie Stwórco,
Modły nasze i wejrzyj na łzy
Wylane w czasie tego świętego
Postu czterdziestodniowego.
Ty, co przenikasz serca
I znasz słabość naszych sił:
Użycz łaski przebaczenia tym,
Co do Ciebie wracają.
Wieleśmy wprawdzie zgrzeszyli,
Lecz przebacz wyznającym:
Dla sławy Imienia Twego,
Użycz chorym lekarstwa.
Dozwól, abyśmi ciało nasze
Poskromili postem
I aby serca nasze, wolne od zmazy,
Rzuciły strawę grzechu.
Spraw to, Najświętsza Trójco,
Zdziałaj najczystsza Jedności,
Aby dary tego świętego Postu
Były nam owocne.
Amen.
℣. Aniołom swoim rozkazał o tobie.
℟. Aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.
|
Canticum Magnificat {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. O múlier,
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen ejus.
1:50 Et misericórdia ejus, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini ejus in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. O múlier, magna est fides tua: fiat tibi sicut petísti.
|
Kantyk Magnificat {Antyfona z Temporału}
Ant. Niewiasto,
Pieśń Najświętszej Maryi Panny
Łk 1:46-55
1:46 Wielbij ✠ * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Niewiasto, wielka jest wiara Twoja: niechaj ci się stanie, jako prosisz.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Da, quǽsumus, Dómine, pópulis christiánis: et, quæ profiténtur, agnóscere, et cæléste munus dilígere, quod frequéntant.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Prosimy Cię, Panie, daj ludom chrześcijańskim zrozumienie godności, do której Bóg je powołał i ukochanie tego daru niebieskiego, w którym uczestniczą.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit
℣. Jube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Noctem quiétam et finem perféctum concédat nobis Dóminus omnípotens.
℟. Amen.
|
Początek
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Noc spokojną i koniec doskonały niech nam da Pan wszechmogący.
℟. Amen.
|
Lectio brevis
1 Pet 5:8-9
Fratres: Sóbrii estóte, et vigiláte: quia adversárius vester diábolus tamquam leo rúgiens círcuit, quærens quem dévoret: cui resístite fortes in fide.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
|
Czytanie krótkie
1 P 5:8-9
Bracia: Trzeźwymi bądźcie, a czujcie: boć przeciwnik wasz djabeł jako lew ryczący krąży, szukając, kogoby pożarł: któremu się sprzeciwiajcie mocni w wierze.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
|
℣. Adjutórium nóstrum ✠ in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Confíteor Deo omnipoténti, beátæ Maríæ semper Vírgini, beáto Michaéli Archángelo, beáto Joánni Baptístæ, sanctis Apóstolis Petro et Paulo, et ómnibus Sanctis, quia peccávi nimis, cogitatióne, verbo et ópere: percutit sibi pectus mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Ídeo precor beátam Maríam semper Vírginem, beátum Michaélem Archángelum, beátum Joánnem Baptístam, sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, et omnes Sanctos, oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.
Misereátur nostri omnípotens Deus, et dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam. Amen.
Indulgéntiam, ✠ absolutiónem et remissiónem peccatórum nostrórum tríbuat nobis omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
℣. Wspomożenie nasze ✠ w imieniu Pana.
℟. Który stworzył niebo i ziemię.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Spowiadam się Bogu wszechmogącemu, Najświętszej Maryi zawsze Dziewicy, świętemu Michałowi Archaniołowi, świętemu Janowi Chrzcicielowi, świętym Apostołom Piotrowi i Pawłowi, i wszystkim Świętym, że bardzo zgrzeszyłem, myślą, mową i uczynkiem: bijąc się w piersi moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę, świętego Michała Archanioła, świętego Jana Chrzciciela, świętych Apostołów Piotra i Pawła, i wszystkich świętych, o modlitwę za mnie do Pana Boga naszego.
Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący, a odpuściwszy nam grzechy, doprowadzi nas do życia wiecznego. Amen.
Przebaczenia, ✠ rozgrzeszenia i odpuszczenia grzechów naszych, niech nam udzieli Pan wszechmogący i miłosierny. Amen.
|
℣. Convérte nos ✙︎ Deus, salutáris noster.
℟. Et avérte iram tuam a nobis.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
|
℣. Nawróć nas ✙︎ Boże, nasz zbawco.
℟. I odwróć swój gniew od nas.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Chwała Tobie Panie, Królu wiecznej chwały.
|
Psalmi {Psalmy i antyfony ex Psalterio secundum diem}
Ant. Adjútor meus.
Psalmus 69 [1]
69:2 Deus, in adjutórium meum inténde: * Dómine, ad adjuvándum me festína.
69:3 Confundántur et revereántur, * qui quǽrunt ánimam meam.
69:4 Avertántur retrórsum, et erubéscant, * qui volunt mihi mala.
69:4 Avertántur statim erubescéntes, * qui dicunt mihi: Euge, euge.
69:5 Exsúltent et læténtur in te omnes qui quǽrunt te, * et dicant semper: Magnificétur Dóminus: qui díligunt salutáre tuum.
69:6 Ego vero egénus, et pauper sum: * Deus, ádjuva me.
69:6 Adjútor meus, et liberátor meus es tu: * Dómine, ne moréris.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Psalmy i antyfony z Psałterza według dnia}
Ant. Bądź pomocnikiem moim.
Psalm 69 [1]
69:2 Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu: * Panie, pośpiesz się ku ratunku memu.
69:3 Niechaj będą zawstydzeni i pohańbieni, * którzy szukają dusze mojéj.
69:4 Niech się obrócą nawstecz, a niech się zawstydzą, * którzy mi chcą złego.
69:4 Niech się natychmiast obrócą wstydać się, * którzy mi mówią: Ehéj, Ehéj.
69:5 Niech się weselą, i radują w tobie wszyscy, którzy cię szukają, * a niech zawżdy mówią: Niechaj uwielbion będzie Pan: którzy miłują zbawienie twoje.
69:6 A jam jest ubogi i żebrak: * Boże, wspomóż mię.
69:6 Pomocnikiem moim, i wybawicielem jesteś ty moim: * Panie, nie omieszkajże.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 70(1-12) [2]
70:1 In te, Dómine, sperávi, non confúndar in ætérnum: * in justítia tua líbera me, et éripe me.
70:2 Inclína ad me aurem tuam, * et salva me.
70:3 Esto mihi in Deum protectórem, et in locum munítum: * ut salvum me fácias,
70:3 Quóniam firmaméntum meum, * et refúgium meum es tu.
70:4 Deus meus, éripe me de manu peccatóris, * et de manu contra legem agéntis et iníqui:
70:5 Quóniam tu es patiéntia mea, Dómine: * Dómine, spes mea a juventúte mea.
70:6 In te confirmátus sum ex útero: * de ventre matris meæ tu es protéctor meus.
70:7 In te cantátio mea semper: * tamquam prodígium factus sum multis: et tu adjútor fortis.
70:8 Repleátur os meum laude, ut cantem glóriam tuam: * tota die magnitúdinem tuam.
70:9 Ne proícias me in témpore senectútis: * cum defécerit virtus mea, ne derelínquas me.
70:10 Quia dixérunt inimíci mei mihi: * et qui custodiébant ánimam meam, consílium fecérunt in unum.
70:11 Dicéntes: Deus derelíquit eum, persequímini, et comprehéndite eum: * quia non est qui erípiat.
70:12 Deus, ne elongéris a me: * Deus meus, in auxílium meum réspice.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 70(1-12) [2]
70:1 W tobiem, Panie, nadzieję miał, niech nie będę pohańbion na wieki: * w sprawiedliwości twojéj wybaw mię, i wyrwij mię.
70:2 Nakłoń ku mnie ucha twego, * a zbaw mię.
70:3 Bądź mi Bogiem obrońcą, miejscem obronnem: * abyś mię zbawił,
70:3 Albowiem twierdza moja, * i ucieczka moja, jesteś ty.
70:4 Boże mój, wyrwij mię z ręki grzesznika, * i z ręki przeciw zakonowi czyniącego i niesprawiedliwego:
70:5 Albowiem ty jesteś cierpliwość moja, Panie: * Panie, nadziejo moja od młodości mojéj.
70:6 Przez ciebiem jest umocniony skoro z żywota: * z żywota matki mojéj tyś obrońcą moim.
70:7 Tobie śpiewanie moje zawżdy: * jako dziwowisko stałem się mnogim: a ty pomocnik mocny.
70:8 Niechaj będą napełnione usta moje chwałą, abych śpiewał sławę twoję: * cały dzień wielmożność twoję.
70:9 Nie odrzucaj mię czasu starości: * gdy ustanie siła moja, nie opuszczaj mię.
70:10 Albowiem mówili nieprzyjaciele moi przeciwko mnie: * a którzy strzegli na duszę moję, radę uczynili społem.
70:11 Mówiąc: Bóg go opuścił, gońcie, a poimajcie go: * boć niemasz, ktoby wyrwał.
70:12 Boże, nie oddalaj się odemnie: * Boże mój, pojrzyj ku pomocy mojéj.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 70(13-24) [3]
70:13 Confundántur, et defíciant detrahéntes ánimæ meæ: * operiántur confusióne, et pudóre qui quǽrunt mala mihi.
70:14 Ego autem semper sperábo: * et adíciam super omnem laudem tuam.
70:15 Os meum annuntiábit justítiam tuam: * tota die salutáre tuum.
70:16 Quóniam non cognóvi litteratúram, introíbo in poténtias Dómini: * Dómine, memorábor justítiæ tuæ solíus.
70:17 Deus, docuísti me a juventúte mea: * et usque nunc pronuntiábo mirabília tua.
70:18 Et usque in senéctam et sénium: * Deus, ne derelínquas me,
70:18 Donec annúntiem brácchium tuum * generatióni omni, quæ ventúra est:
70:19 Poténtiam tuam, et justítiam tuam, Deus, usque in altíssima, quæ fecísti magnália: * Deus, quis símilis tibi?
70:20 Quantas ostendísti mihi tribulatiónes multas et malas: et convérsus vivificásti me: * et de abýssis terræ íterum reduxísti me:
70:21 Multiplicásti magnificéntiam tuam: * et convérsus consolátus es me.
70:22 Nam et ego confitébor tibi in vasis psalmi veritátem tuam: * Deus, psallam tibi in cíthara, Sanctus Israël.
70:23 Exsultábunt lábia mea cum cantávero tibi: * et ánima mea, quam redemísti.
70:24 Sed et lingua mea tota die meditábitur justítiam tuam: * cum confúsi et revériti fúerint, qui quærunt mala mihi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adjútor meus et liberátor meus esto, Dómine.
|
Psalm 70(13-24) [3]
70:13 Niech będą zawstydzeni i niech ustaną uwłaczający duszy mojéj: * niech będą okryci zelżywością i wstydem, którzy mi szukają złego.
70:14 A ja zawżdy nadzieję mieć będę: * i przyczynię nad wszystkę chwałę twoję.
70:15 Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość twoję: * cały dzień zbawienie twoje.
70:16 Iżem w piśmie ja nie biegły, wnidę w możności Pańskie: * Panie, będę wspominał sprawiedliwość ciebie samego.
70:17 Boże, uczyłeś mię z młodości mojéj: * i aż dotąd będę opowiadał cuda twoje.
70:18 I aż do starości i szędziwości: * Boże, nie opuszczaj mię,
70:18 Aż opowiem ramię twe * wszelkiemu narodowi, który ma przyjść:
70:19 Moc twoję, i sprawiedliwość twoję, Boże, aż do wysokości, wielkie rzeczy, któreś uczynił: * Boże, któż podobien tobie?
70:20 Jako wielkie ukazałeś mi uciski mnogie i złe: a nawróciwszy się, ożywiłeś mię: * i z przepaści ziemskich zasię wywiodłeś mię.
70:21 Rozmnożyłeś wielmożność twoję: * a nawróciwszy się, pocieszyłeś mię.
70:22 Bo i ja wysławiać będę tobie na naczyniu pieśni prawdę twoję: * Boże, będęć grał na cytrze, Święty Izraelski.
70:23 Rozradują się wargi moje, kiedyć będę śpiewał: * i dusza moja, którąś wykupił.
70:24 Ale i język mój cały dzień będzie rozmyślał sprawiedliwość twoję: * kiedy zawstydzeni i zelżeni będą, którzy mi szukali złego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Bądź pomocnikiem moim i wybawicielem moim, Panie.
|
Hymnus
Te lucis ante términum,
Rerum Creátor, póscimus,
Ut pro tua cleméntia
Sis præsul et custódia.
Procul recédant sómnia,
Et nóctium phantásmata;
Hostémque nóstrum cómprime,
Ne polluántur córpora.
Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
|
Hymn
Ciebie przed zanikiem światła,
Stwórco wszechrzeczy, prosimy,
Abyś według twej miłościwości
Był nam obrońcą i strażą.
Niechaj daleko od nas odstąpią,
Widziadła senne i zjawy nocne;
Powstrzymaj nieprzyjaciela naszego,
By ciała nie uległy zmazaniu.
Udziel nam tego, Ojcze najmiłościwszy,
I Ty Jedyny, równy Ojcu,
Z Duchem Pocieszycielem
Królujący po wszystek wiek.
Amen.
|
Capitulum Responsorium Versus
Jer 14:9
Tu autem in nobis es, Dómine, et nomen sanctum tuum invocátum est super nos: ne derelínquas nos, Dómine, Deus noster.
℟. Deo grátias.
℟.br. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
℟. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
℣. Redemísti nos, Dómine, Deus veritátis.
℟. Comméndo spíritum meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
℣. Custódi nos, Dómine, ut pupíllam óculi.
℟. Sub umbra alárum tuárum prótege nos.
|
Kapitulum Responsorium Wers
Jr 14:9
Tyś jest między nami, Panie, a imienia twego wzywano nad nami: nie opuszczajże nas, Panie, nasz Boże.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. W ręce Twoje, Panie, * Powierzam ducha mojego.
℟. W ręce Twoje, Panie, * Powierzam ducha mojego.
℣. Ty nas odkupiłeś, Panie, Boże wierny.
℟. Powierzam ducha mojego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. W ręce Twoje, Panie, * Powierzam ducha mojego.
℣. Strzeż nas Panie, jak źrenicy oka.
℟. Pod cieniem Twych skrzydeł obroń nas.
|
Canticum Nunc dimittis
Ant. Salva nos,
Canticum Simeonis
Luc. 2:29-32
2:29 Nunc dimíttis ✠ servum tuum, Dómine, * secúndum verbum tuum in pace:
2:30 Quia vidérunt óculi mei * salutáre tuum,
2:31 Quod parásti * ante fáciem ómnium populórum,
2:32 Lumen ad revelatiónem géntium, * et glóriam plebis tuæ Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salva nos, Dómine, vigilántes, custódi nos dormiéntes; ut vigilémus cum Christo, et requiescámus in pace.
|
Kantyk Nunc dimittis
Ant. Strzeż nas,
Pieśń Symeona
Łk 2:29-32
2:29 Teraz puszczasz ✠ sługę twego, Panie, * w pokoju według słowa twego:
2:30 Gdyż oczy moje oglądały * zbawienie twoje,
2:31 Któreś zgotował * przed oblicznością wszystkich narodów:
2:32 Światłość na objawienie poganów, * i chwałę ludu twego Izraelskiego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Strzeż nas, Panie, gdy czuwamy, podczas snu nas osłaniaj; abyśmy czuwali z Chrystusem i odpoczywali w pokoju.
|
Oratio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Vísita, quǽsumus, Dómine, habitatiónem istam, et omnes insídias inimíci ab ea lónge repélle: Ángeli tui sancti hábitent in ea, qui nos in pace custódiant; et benedíctio tua sit super nos semper.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Nawiedź, prosimy Cię, Panie, ten dom, i oddal od niego wszelkie wrogie zasadzki: niech mieszkają w nim Twoi święci Aniołowie i strzegą nas w pokoju; a błogosławieństwo Twoje niech zawsze będzie z nami.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Benedictio. Benedícat et custódiat nos omnípotens et miséricors Dóminus, ✠ Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Błogosławieństwo. Niech nas błogosławi i strzeże wszechmogący i miłosierny Pan, ✠ Ojciec, i Syn, i Duch Święty.
℟. Amen.
|
Antiphona finalis B.M.V.
Ave, Regína cælórum,
Ave, Dómina Angelórum:
Salve radix, salve porta,
Ex qua mundo lux est orta:
Gaude, Virgo gloriósa,
Super omnes speciósa,
Vale, o valde decóra,
Et pro nobis Christum exóra.
℣. Dignáre me laudáre te, Virgo sacráta.
℟. Da mihi virtútem contra hostes tuos.
Orémus.
Concéde, miséricors Deus, fragilitáti nostræ præsídium; ut, qui sanctæ Dei Genetrícis memóriam ágimus; intercessiónis ejus auxílio, a nostris iniquitátibus resurgámus. Per eúmdem Christum Dóminum nóstrum. Amen.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Amen.
|
Antyfona końcowa N.M.P.
Witaj, niebios Królowo,
Witaj, Pani aniołów,
Witaj, Różdżko, witaj Bramo,
Jasność zrodziłaś światu.
Ciesz się, Panno chwalebna,
Ponad wszystkie piękniejsza,
Witaj, o Najśliczniejsza,
Proś Chrystusa za nami.
℣. Dozwól mi chwalić Cię o Pani święta.
℟. Daj mi moc przeciw nieprzyjaciołom Twoim.
Módlmy się.
Udziel nam, prosimy Cię, miłosierny Boże, pomocy w słabościach naszych, abyśmy, którzy świętej Bożej Rodzicielce cześć oddajemy, za jej przyczyną i wstawiennictwem, powstali z nieprawości naszych. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen.
℣. Pomoc Boża ✠ niech będzie zawsze z nami.
℟. Amen.
|